έχω πάλι τα ίδια ερωτηματικά...


.
 από το ΑΤΙΤΛΟ ΕΡΓΟ του :

"ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :
.............................
Ο θεατής είναι ήσυχος γιατί ξέρει ότι το έργο δε θα τον θίξει. Τι ωραία που θα ήταν όμως αν τον φώναζαν στο σανίδι και τον έβαζαν να μιλήσει, κι ο ήλιος της σκηνής να του καιγε το χλωμό, παγιδευμένο του πρόσωπο !
.
(σημείωσή μου : ο θεατής στη σέντρα !)
.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :
Δεν είμαστε στο θέατρο. Γιατί θα ρθούνε να γκρεμίσουν τις πόρτες. Και τότε θα λυτρωθούμε όλοι. Μέσα εδώ επικρατεί μιά φοβερή ατμόσφαιρα ψευτιάς, και τα πρόσωπα των έργων δεν λένε τίποτα περισσότερο απ' όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν φανερά, μπροστά σε λεπταίσθητες δεσποινίδες. Την πραγματική τους αγωνία όμως δεν την λένε.
Γι αυτό δεν θέλω ηθοποιούς, αλλά άντρες από σάρκα και γυναίκες από σάρκα."
.
.



γιά ένα πείραμα πρόκειται
και γιά μιά πολύ προχωρημένη θεατρική ματιά...
σε τι άραγε θα οδηγούσε, αν προλάβαινε ο ποιητής να αποτελειώσει το έργο και την ιδέα του  ;


.