Διαβολεμένο στερητικό σύνδρομο ! Διαβολεμένο !
Ήθελα να χα δυό παραπανίσιες δραχμές στην τσέπη, να μπορούσα να πάω έστω γιά δυό μέρες στο Παρίσι.
Πολλά ζητάω, ε ;
Πολλές είναι οι δυό μέρες ;
Φαίνεται ότι είναι πολλές οι δυό μέρες που ζητάω...
Και με βασανίζει μιά νοσταλγία. Με βασανίζει πολύ.
6 σχόλια:
Μόλις τώρα χάζευα κάτι φωτογραφίες από το Παρίσι... έχω έτοιμη μια ανάρτηση ενός πραγματικά μαγικού φωτογράφου, και σκέφτηκα να σου τηλεφωνήσω και να σου πω κάποιες σχετικές σκέψεις.
Μην παραπονιέσαι όμως, κάποιοι δεν έχουμε πάει ποτέ... τι να λέμε τώρα.
Βουαλά! Ταξίδι μέσω εικόνων...
http://roadartist.blogspot.gr/2014/09/edouard-boubat.html
Ουφ πίκρα.
@
εξαιρετικός !
εποχή 1923 - 1999 !
δεν γνώριζα τον φωτογράφο, αλλά τώρα θα τον ψάξω...
με ευαισθησία διάλεξε τα θέματά του, αλλά και η απεικόνιση !
πώς γίνεται, ρε γμτ, ο κόσμος να προχωράει μπρος με την τεχνολογία κι εμείς να την βρίσκουμε με τις μαυρόασπρες,
τα μαυρόασπρα φιλμ
και τα βινύλια ;
απορίας άξιο...
@
όσον αφορά στα Παρίσια,
δεν έχω λύσει ακόμα το πρόβλημα στη ζωή μου :
"άραγε,
είναι πιό βασανιστικό
όταν έχεις γνωρίσει κάτι τις
ή όταν δεν τόχεις γνωρίσει";;;
όταν πεθάνω
ξέρω πως η ψυχή μου
θα περιπλανιέται πάνω απ' τις γειτονιές της Αθήνας,
του Παρισιού,
την Κωνσταντινούπολη,
την βαθειά έρημο,
τις πλαγιές με τα κυπαρίσσια της Κέρκυρας
και ίσως το Τολέδο
και ίσως την Τοσκάνη...
-έχω τα κολλήματά μου - :)
Δε γνώριζες εσύ αυτόν τον φωτογράφο;; Εντύπωση μου προκαλεί αυτό. Δεν είναι γεμάτο το Παρίσι με φωτογραφίες του; Είναι υπέροχος.
Μη νομίζεις οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες προτιμούνται και στη ψηφιακή εποχή. Επίτηδες μαυρίζουν τις φωτογραφίες, βγάζουν τα χρώματα και μάλλον έτσι προσθέτουν συναίσθημα.
Τα βινύλια, τα φιλμ, όλα αυτά έχουν μια απίστευτη νοσταλγία.
Πιο βασανιστικό είναι όταν δεν το έχεις γνωρίσει.
Όταν το έχεις γνωρίσει, έχεις μέσα σου τις αναμνήσεις να σε ταξιδεύουν και να σε θρέφουν.
Όταν δε το έχεις γνωρίσει, είναι μια πολύ σκληρή αίσθηση. Αν βέβαια ποθείς να γνωρίσεις κάτι.
Η αίσθηση του να θες να το ζήσεις και να μην μπορείς, είναι ασφυκτική, το να έχεις ζήσει σε γεμίζει με δύναμη, δεν είναι λίγο πράγμα.
@
έτσι ε ;
γιά φαντάσου !
μου αρέσει, που τα παιδιά έχετε μιά μεγάλη σιγουριά και μιά βεβαιότητα στις απαντήσεις σας...
άειντε, καλό μας ξημέρωμα :)
Δημοσίευση σχολίου