Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

Οι κριτικές του κοινού ήσαν καλές, μα εγώ δεν τα αντέχω πιά τα σαδομαζό.
Έτσι μετάνοιωσα που με τράβηξαν να δούμε το Αργεντίνικο έργο.
Αρκετή βία και τρέλα υπάρχει γύρω μας... πρέπει να πληρώσουμε να την δούμε και στο σινεμά ; ε, όχι ! basta...

Αντίθετα, συμπαθές ήταν το ...πολυπολιτισμικό "Ένα Ταξίδι 30,5 Μέτρα Μακριά"
Συμπαθής και η "Μαγεία στο Σεληνόφως" του Woody Allen.

Με σινεμά μπήκε το φθινόπωρο και
Με τα κλασικά μαθήματα Ιστορίας
Με το ωραίο Εργαστήρι Παραμυθιού
και... με μιά ξένη γλώσα.

Ένας άνθρωπος "της ψυχής", που εκτιμώ κι αγαπώ, μου έστειλε απόψε μιά τεράστια φθινοπωρινή γλάστρα, με χρυσάνθεμα που μ' αρέσουν !
Γύρισα απ' το Αργεντίνικο έργο ψιλοχαλασμένη και βρήκα τη γλάστρα να με περιμένει πάνω στο τραπέζι μου ! Μου άλλαξε τη διάθεση ! Χρυσάνθεμα είχαμε πάντα πολλά στο χτήμα. Τέτοια εποχή, κοντά στον Άη Δημήτρη σούρνονταν κατάχαμα, βαρειά πάνω στα κοτσάνια τους. Κίτρινα και μυρωδάτα... Α ναι, τα αληθινά χρυσάνθεμα έχουν μιά χαρακτηριστικά λεπτή, διακριτική ευωδιά. Τα χρυσάνθεμα έχουν την ευωδιά του φθινόπωρου. Και οι ντάλιες είναι ωραίες !

Στον τόπο που μοσχομυρίζει φρέσκια μέντα απάντησα κάποιους ανθρώπους αγαπημένους μου απ' τα παλιά. Κι αληθινά ευχαριστήθηκα ! Σα να ησύχασα λίγο... Λίγο...

Όλα είναι δρόμος...






Δεν υπάρχουν σχόλια: