υπάρχει στα πέριξ κάτι αξιοσημείωτο.
κάτι δηλαδή, που εμένα με ξαφνιάζει (γιά τα Ελληνικά δεδομένα) και μου φαίνεται αξιοσημείωτο... κάπως το αξιολογώ δηλαδή και με προκαλεί να μην το αφίσω ασχολίαστο...

πρόκειται γιά τον τρόπο, που οι άνθρωποι στέκονται στην ουρά, γιά να πάρουν το ημερήσιο πενηντάρικο, από τις δικές τους αποδοχές...

είναι απορίας άξιο και
άξιο, θα έλεγα, κοινωνιολογικής μελέτης !

στάθηκα - όπως πολύς κόσμος - επί 7 ημέρες (μέχρι τώρα) έξω από τράπεζες, σε μεγάλες ουρές πολιτών.
κάθε φορά σχεδόν και αλλού, σε άλλη γειτονιά, σε άλλο μηχάνημα.

παντού
οι άνθρωποι στέκουν σιωπηλοί
οι άνθρωποι συζητάν ήρεμα πολιτικά
οι άνθρωποι λένε αστεία ! - κάνουν χιούμορ, σαρκάζουν τα πράγματα ή αυτοσαρκάζονται
οι άνθρωποι δεν αδημονούν, δείχνουν υπομονή
οι άνθρωποι δεν τσακώνονται
οι άνθρωποι εξυπηρετούν και δείχνουν κατανόηση ο ένας προς τον άλλο
οι άνθρωποι δείχνουν μιάν ευγένεια

γενικά, δεν είμαστε διόλου συνηθισμένοι σε τέτοιους τρόπους !...

να σιωπήσω, μην το ματιάσω...