“Αγγελική”

Μονόλογος σωματικού θεάτρου, για τρεις ηθοποιούς,

από το θέατρο του Νέου Κόσμου .

Καλό κείμενο, καλό παίξιμο,

σε σκηνοθεσία “πρωτοποριακή” θα έλεγα ( διόλου “δήθεν” όμως), 
βασισμένη κυρίως στην κίνηση, την μιμική (oh, Marcel Marceau !), και την κουκλοπαιχτική. 

Ευρηματικό και ζωηρό.

Πρόκειται γιά αληθινή ιστορία, όπως την διηγείται, μεγάλη πιά, η προσφυγοπούλα από τις Νέες Φώκαιες της Σμύρνης. 

Σε ένα σημείο (πτώση απ' την ταράτσα), μου θύμισε την "Αγγέλα" του Γ. Σεβαστίκογλου...

Το επιμύθιον της τσαντίλας μου :

Μετά απ’ αυτά, όποια ταρατατα ξαναϊσχυριστεί “συνωστισμό στα παράλια”(!) 

δεν πάει καλύτερα να ταρατατα…

(αλλά όχι, μην της το ευχηθούμε κι όλας !)

Πρέπει άμεσα να βρω το Εσκί Σεχίρ, τ’ Αφιόν Καραχισάρ, το Ικόνιον, την Μερσίνα.

Άντε πάλι… Με χάρτες μας ξαναβλέπω...