τον τελευταίο καιρό, το βιβλιοπωλείο στη γειτονιά μου , φέρνει που και που κάτι βιβλία περασμένων χρόνων, από εκδοτικούς οίκους που κλείνουν ή έχουν κλείσει, ωραίες εκδόσεις που δεν θα ξαναγίνουν κ.τ.λ.
όταν μου περισσεύει κανένα φράγκο, γράψε λάθος - φράγκο δεν περισσεύει πιά -, όταν τέλος πάντων μπορώ να ζορίσω λίγο την τσέπη μου, αγοράζω κάτι.

τις προάλλες αγόρασα ένα μικρό βιβλίο Καραγκιόζη.

ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ, Tόμος Β', Ανατύπωση Β', 1979
Επιμέλεια Γιώργος Ιωάννου

Έργα :
- Η μεταμόρφωσις του Καραγκιόζη
- Εις τον πύργον των φαντασμάτων
- Τα επτά θηρία
- Ο Αθανάσιος Διάκος
- Λίγα απ' όλα



Τον Καραγκιόζον, μεγάλη ηγάπησα !
Έχασα χρόνο δηλαδή... Στεκόμουνα επί χρόνια αμήχανη κι αναποφάσιστη, με κάτι χαζά ψευδοερωτήματα μέσα στο μυαλό μου, του τύπου : "τι εθνικότητας είναι ο Καραγκιόζης;" "πρέπει να τον εντάσσουμε στον δικό μας λαϊκό πολιτισμό ή όχι;" και κάτι άλλα τέτοια παρόμοια, λες και την είχε ανάγκη, λες και την ζήτησε ο Καραγκιόζης τη δική μας καθυστερημένη συγκατάβαση και τη δική μας μεμψίμοιρη αποδοχή...

Εκείνος ο έρμος στο μεταξύ, πηγαινοερχότανε αεικίνητος πίσω απ' τα λευκά πανιά, ατάραχος, αφελής και πολυμήχανος, κωμικά αξιοπρεπής , με την πανουργία του εφευρετικού, απελπισμένου πάμπτωχου, με τις ξυπόλυτες πατουσάκλες του, άλλοτε έτρωγε ξύλο, άλλοτε έδινε, πώς κατάφερνε και πάντα τάφερνε βόλτα ; ! πώς και στο τέλος έβγαινε πάντα "υπεράνω!"; Έτσι το αποφάσισε η λαϊκή ψυχή...

Διαβάζω τα έργα του και γελάω. Διαβάζω, σκέφτομαι και γελάω. Διαβάζω, θλίβομαι και γελάω. Διαβάζω, προβληματίζομαι και γελάω. Διαβάζω, μαθαίνω και γελάω. Διαβάζω συμπεραίνω και γελάω. Διαβάζω δεν σκέφτομαι και γελάω, δεν θλίβομαι και γελάω, δεν προβληματίζομαι και γελάω.
Γελάω δυνατά μονάχη μου κι είναι ανακουφιστικό κι ανάλαφρο αυτό το γέλιο, να γελάς μες το σπίτι μονάχος σου...




Από το έργο "ΛΙΓΑ ΑΠ' ΟΛΑ"

"ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Βρε παιδί μου, τι συμβαίνει, τι τρέχει;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Ορίζω τον εαυτό μου, είμαι εφταξούσιος του εαυτού μου ;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Είσαι, Καραγκιόζη
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Θέλω να πεθάνω
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Πέθανε, δε σ' εμποδάει κανείς !
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Τότε, λοιπόν, γιατί δε μ' αφήνουν να πεθάνω ;
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ποιός, Καραγκιόζη μου, δε σ' αφήνει ;
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Ιδού, κύριε˙ απεφάσισα να πεθάνω , να πάω από λουκουμοθάνατο. Αλλά, όπως μπήκα σ' ένα καφενείο, βρίσκω μιά κάσα λουκούμι˙ το πήρα, το ακούμπησα χάμου, έκανα τα πατερημά μου, είπα : σχωράτε με, κι ο Θεός να σας σχωρέσει, κι άρχισα λοιπόν να τρώω λουκούμια να ποθάνω. Να σου πω, Χατζατζάρη, και την καθαράν αλήθεια. Εμέτραγα να δω με πόσα λουκούμια θ' αποθάνω, αν ξαναθελήσω να ξαναποθάνω, να ξέρω πόσα λουκούμια θ' αγοράσω. Αλλά μόλις είχα φάει καμιά εξηνταριά, μπαίνει ο καφετζής μέσα. "Βρε, μου λέει, τι κάμνεις αυτού ;" - Πεθαίνω, κύριε, του λέω. -Πεθαίνεις, μασκαρά ! " Μ' αρχινάει στο ξύλο. Βλέπουν κι οι άλλοι οι θαμώνοι του καφενείου, μ' αρχινάνε κι αυτοί στο ξύλο. Γιατί, κύριε, δε μ' αφήνουν να πεθάνω; 
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Βρε βλάκα, δεν κατάλαβες γιατί σε δέρνανε ; Σε δέρνανε γιατί έφαγες τα ξένα λουκούμια.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Ά, βρε ! Γι αυτό με δέρνανε ! Κι εγώ έλεγα πως με δέρνανε ότι ήταν η ζωή μου αναγκαία"







Από το έργο "Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ"

"ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ωραία, άκουσε λοιπόν˙ ό, τι θα λέγω εγώ, θα το λέγεις και εσύ γιά να μάθεις να ντελαλάς.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Καλά, λέγε...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ -Ακούσατε σοφοί, εγγράμματοι και πεπαιδευμένοι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Ακούσατε σοφία, γράμματα και οι δεμένοι...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Μπέηδες...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Τσεντσερέρηδες...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Αγάδες...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Φαγάδες...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ντερβίσηδες...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Αυγουλάδες...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Πασάδες...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Πρασάδες...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ρώσοι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Γρόσι...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Κινέζοι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Κιρκινέζι
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ιταλοί...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Μαραγκοί...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Μακεδόνοι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Το κυδώνι...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Αμερικανοί...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Δώς μου ένα κομμάτι πανί...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Ότι...
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Ο Χιώτης...
ΧΑΤΖΗΑΒΑΤΗΣ - Όποιος περάσει από την μία έως τας τρεις έξωθεν του σεραγίου που είναι το δένδρον, μεταμορφώνεται εις δαίμονα και εάν είναι δύο, ο ένας χάνεται.
ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ - Όποιος έξω από το δένδρο που είναι το σεράϊ από τας τρεις έως τη μία, οι δύο χάνονται και ο ένας βρίσκεται και πηγαίνει με τον δαίμονα."

Burlesque hein ? !