στην πεζούλα...


τα παιδιά είναι στα Highlands. όπου, από μικρή εγώ τα ονειρεύομαι, κι ακόμα ως τώρα δεν έχω αξιωθεί...
η αλήθεια είναι, ότι από τους τόπους που ΔΕΝ έχω ταξιδέψει, δεν ονειρεύομαι και  πάρα πολλούς... 
λατρεύω με πάθος την Ευρώπη ! 
και λατρεύω με πάθος την εγγύς Ανατολή !
καμμιά φορά με μαλώνουν φίλοι, γιατί δεν έχω, λέει, περιέργεια και μεγάλο νταλκά να πάω να δω το Μάτσου Πίτσου, τις Ινδίες, την Ιαπωνία, την Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες...
έχω την περιέργεια, αλλά ομολογώ ότι δεν έχω αυτόν τον νταλκά! 
ως γνωστόν, άλλο πράγμα η περιέργεια, άλλο θεριό και βάσανο ο νταλκάς...

μ' αρέσουν πολύ, με ξετρελαίνουν οι ιστορίες όλων των τόπων, να τους βρίσκω στο χάρτη, να διαβάζω και να ψάχνω, καμμιά φορά εξονυχιστικά, ό, τι τους αφορά, αλλά δεν μου είναι και απολύτως αναγκαίο να πάω να τους δω sur place...
είμαστε πιά κομπλέ από ντοκυμαντέρ, φωτογραφίες, διηγήσεις κ.τ.λ...

δεν είμαι της πολυδιάσπασης... συγκεντρωμένη είμαι και βέβαια της κίνησης, 
της ζωηρής κίνησης, αλλά, μονάχα προς τα κεί όπου εγώ θέλω κι επιλέγω.  
θυμάμαι καμμιά φορά και χαμογελάω, όσο ζούσε ο φίλος  taxideutis, στις φιλικές μεν, ατελείωτες δε, περί πολιτικής συζητήσεις μας, αν κάποια φορά τον εξόργιζα και ήθελε να με βρίσει, μου έλεγε μισοαστεία θυμωμένα : "εσύ είσαι μία bougepas!"
μα φυσικά και είμαι ! 
το αναγνωρίζω και συνειδητά το επιλέγω.

ένα λοιπόν ενδιαφέρον, έχω από πάντα γιά τα Highlands και γιά τους Highlanders. και πολύ θέλω να μπορέσω να πάω στην Σκωτία...

υπάρχει ένα κλασικό νεανικό βιβλίο, - το διάβασα πάλαι ποτέ -, που μέσα στη διήγησή του περιγράφει λεπτομερώς και με τρόπο εξαιρετικό τα Highlands!
θυμάμαι πολύ καλά, με τι αγάπη και με τι θαυμασμό ο συγγραφέας περιγράφει τα Highlands !
δυστυχώς, δεν θυμάμαι καθόλου ποιό βιβλίο είναι !
χωρίς να θυμάμαι τίτλο και συγγραφέα, το έψαξα πάρα πολύ, γιατί το θέλω ! μπήκα και το ζήτησα σε πολλά, κλασικά βιβλιοπωλεία του κέντρου. οι πωλητές, παιδιά οι περισσότεροι, με κοίταζαν μη γνωρίζοντας...
σκέφτομαι μήπως είναι κάποιο απ' τα βιβλία του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον, αλλά και πάλι δεν το θυμάμαι... είναι κρίμα...
  
όπως επίσης, από τα άπειρα μέρη που δεν έχω δει, είμαι ισχυρά κολλημένη στην Αίγυπτο, στο Μαρόκο, στην Νότια Ισπανία, στην Ιρλανδία, στη Νέα Υόρκη, στο μεγάλο ταξίδι του Υπερσιβηρικού.

όνειρα πτωχά...




προχτές ξεκίνησα τα μαθήματα Ελληνικών. εθελοντικά.
εκτός από τις διάφορες ανάγκες των παιδιών και τα διάφορα ανθρωποκεντρικά δικά μου κίνητρα, 
με ενδιαφέρει και με απασχολεί πολύ εκείνο το Ισοκρατικό :
"καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας"


ώρα γιά ύπνο.
αν αύριο, Δευτέρα μεσημέρι, ο καιρός είναι καλός (σήμερα ήταν !) θα πάω να κολυμπήσω  στη θάλασσα.