στην πεζούλα...


φυσάει μαϊστρος.
μπάνιο με D. και L., απ' τη "μέσα" μεριά, σε τόπο που μου αρέσει πολύ, στο Χουχουλιό της Κουλούρας! 
Είμαστε ακριβώς πάνω στο πέρασμα. Μόλις στα δυό ναυτικά μίλια απ' την απέναντι χώρα. Αν έχεις γερές πλάτες και γερά πόδια, κολυμπάς άνετα το στενό, περνώντας απ' τη μιά χώρα στην άλλη...

Νησάκι, Καλάμι, Κουλούρα, Χουχουλιό, Κερασιά. Είναι οι καλύτερες θάλασσες (κατ' εμέ), απ' τις μέσα πλευρές !

ούτο είν' το πέρασμα ! (κατά την ντόπια διάλεκτο)

Κοντά στα μέρη του αγαπημένου Durrell, σκέφτομαι πως
εκτός από τον Σολωμό, τον Κάλβο, τον Μάντζαρο, τον Τερτσέτη, τον Πολυλά, τον Μαβίλη, τον Βαλαωρίτη και φυσικά τον Καποδίστρια, 
έχεις κι άλλους τόσους λόγους ν' αγαπήσεις ούτον τον τόπο.

τις ελιές του, τα κυπαρίσσια, τους ευκάλυπτους, τα γαλαζοπράσινά του νερά.  

τα παλαιολιθικά και νεολιθικά χρόνια, ο τόπος εδώ ήταν πολύ δασωμένος,
είχε καλή πανίδα και υπάρχουν λίθινα δείγματα εκείνης της εποχής, ότι εκατοικούνταν από κυνηγούς.  

Όταν έφτασαν εδώ οι Ρωμαίοι, 
αποψίλωσαν τα δάση γιατί χρησιμοποίησαν την ξυλεία γιά να σιάχνουν τα σκάφη τους.

Αποψιλωμένο βρήκαν τον τόπο  οι Ενετοί, και φύτεψαν παντού ελιές.
Έτσι κάπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, που αφορούν στην βλάστηση, 
κι ας λάβομε υπ' όψιν μας το κλίμα, την συνεχή υγρασία και τις βροχές -  παράγοντες καθοριστικοί. 

Εδώ στην άκρια, ξανα διαβάζω ήσυχα το βιβλιαράκι μου, με αφορμή τον Λόρκα.

κολυμπώντας στον ίσκιο,
μες στη μοσκοβολιά του ευκάλυπτου!