λειτουργώ.
βλέπω τους φίλους μου.
λατρεύω τη μπέμπα.
διαβάζω.
ντύνομαι, βάφομαι.
δουλεύω.
μαγειρεύω.
ίσως ετοιμάζομαι πάλι γιά τα κοινά... δεν ξέρω...
σκέφτομαι κάθε μέρα.
πήγα σήμερα, μετ΄΄α από καιρό, στο χτήμα.
οι γείτονες με ρώτησαν "πού τον άφησες σήμερα; γιατί δεν τον έφερες μαζί;"
έγινα κουρέλι.
κάθισα κοντά στη λακκούβα που έσκαβες με μανία κι έθαβες μέσα τα κοκκαλάκια, τα μπισκότα σου, το ψωμί... τα έθαβες γιά να χεις τον καιρό της πείνας...
κάθε τι που έκρυβες, σου έλεγα "μπράβο!" κι εσύ έσκαβες με μεγαλύτερο ζήλο...
λέω διαρκώς μέσα μου τι θα ήθελα να πω.
δεν μπορώ όμως.
λυγίζω.
δεν αντέχω να γράψω αυτά που θα θελα.
πονάει.
κάνω συχνά τις αναπνοές του τοκετού.
θα πενθώ γιά σένα.