Μου άρεσε η ταινία "Κλέφτες καταστημάτων", 
του Ιάπωνα (?) Χιροκάζου Κορεέντα.

Μιά οικογένεια - μη οικογένεια, 
ΓιάννηΑγιάννηδες, στο περιθώριο κάθε κρατικής δομής.  
Δεσμοί ανθρώπινοι. 
Γιά μιάν ακόμη φορά η επιβεβαίωση πως γονιός δεν γίνεσαι απαραίτητα 
επειδή γεννάς, σημασία έχουν οι δεσμοί που φτιάχνεις... 

Το πρώτο μισό έργο σε κάποια σημεία αργό, μετά τη μέση η πλήρης ανατροπή κι οι αποκαλύψεις.
Έργο που σε βάζει να σκέφτεσαι...