Μου άρεσε η ταινία "Κλέφτες καταστημάτων",
του Ιάπωνα (?) Χιροκάζου Κορεέντα.
Μιά οικογένεια - μη οικογένεια,
ΓιάννηΑγιάννηδες, στο περιθώριο κάθε κρατικής δομής.
Δεσμοί ανθρώπινοι.
Γιά μιάν ακόμη φορά η επιβεβαίωση πως γονιός δεν γίνεσαι απαραίτητα
επειδή γεννάς, σημασία έχουν οι δεσμοί που φτιάχνεις...
Το πρώτο μισό έργο σε κάποια σημεία αργό, μετά τη μέση η πλήρης ανατροπή κι οι αποκαλύψεις.
Έργο που σε βάζει να σκέφτεσαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου