Τον τελευταίο καιρό, μερικές φορές σα να χάνω το κουράγιο μου. Όχι ακριβώς... Να, κάποιες φορές έχω αρχίσει κι αναρωτιέμαι, αν θα τα βγάλουμε πέρα... Δεν είναι μονάχα η επιδημία που με φοβίζει... Νομίζω πιό πολύ με στενοχωρεί και με τρομάζει αυτό που γίνεται στην κοινωνία, γύρω μας... Στην πατρίδα και παντού! Παντού όμως... Απορρυθμίστηκε ξαφνικά ο κόσμος. Σα να διαλύεται, εις τα εξ ων συνετέθη, μου μοιάζει... Εδώ, εκεί και παρακεί, σα να μην υπάρχουν πιά "σταθερές"... Σα να έχουν απασφαλίσει οι άνθρωποι... Ακούμε, βλέπουμε γύρω τρελά πράγματα και ανισόρροπα... Φυσικά πάντα υπήρχαν τρελοί και ανισόρροποι, αλλά μακάρι να λαθεύω και μακάρι να είναι μόνο δική μου αντίληψη, θαρρώ όλα αυτά είναι πιά στο πολλαπλάσιο...

Ανησυχώ. Πολύ.