.

Foteini

Σιγανό μου ψιχάλισμα

και μουσική μου καταιγίδα του Βάγκνερ

του μικρού Μότσαρτ ασίγαστη έρημος,

δεν είχες το στόμα μου. Όχι, δεν το εί - χες.

Αυτό το ει- αυτό το ει- , σε χρόνο μακρινό, μας παραπέμπει.

Εγώ εδώ, σε διαρκή ξενιτειά, τέσσερις η ώρα την αυγή, ο ενεστώς να με παιδεύει...

Εγώ εδώ, από νεφρούς και καρδία καμωμένη.

Χαρίζω το στόμα μου. Μιλάω τα λόγια σου εγώ, σήμερα.

.

.

.

.