Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2009

.
Χάνω τον μπούσουλά μου. Την αντοχή μου. Το θάρρος. Το κουράγιο. Την ψυχραιμία μου.
Το θάρρος ξανά.
Είναι που, όλοι κάτι θέλουν. Όχι 5, όχι 10, όχι 50, όχι 100, όχι 500… όλοι, μα όλοι λέμε...
Αχάριστοι είναι οι άνθρωποι. Τους κάνεις ένα, θέλουν κι άλλο. Τους κάνεις κι άλλο, ευχαριστημένοι δεν είναι… Ποτέ. Με τίποτα. Κακομαθημένοι και ξιπασμένοι νεόπλουτοι. Αττικάρχες !

Ακόμα κι όταν έχουν δίκιο να απαιτούν οι άνθρωποι, το σύστημα δε σε βοηθάει.

Αυτή η γαμημένη η λερναία ύδρα. Το σύστημα. Το μαμουθ. Ο δεινόσαυρος.
Ο μαστοδοντόσαυρος. Ο τυραννόσαυρος.
Το σύστημα, που λέμε… Άκαμπτο. Άνευρο. Άδικο. Δίχως πρόνοια, δίχως φαντασία, δίχως ανθρωπιά, δίχως όνειρο, δίχως σχέδιο, δίχως έλεγχο, και δίχως αποτέλεσμα, τελικά.
Δίχως ντροπή, δίχως ηθική, το σύστημα της πολυθρόνας, της τηλεόρασης, της ατομικής ευκολίας, της αγραμματοσύνης, της ξετσιπωσιάς και της αληθινής αμορφωσιάς το σύστημα.
Πώς δηλαδή να το παλέψεις ;
Για πόσο ακόμα;
Ως πού;
Όταν και για το πιο αυτονόητο, πρέπει να κάνεις συνεχή αγώνα ;
Όταν πρέπει να εφευρίσκεις διαρκώς επιχειρήματα και τρόπο, για να πείθεις τους επαϊοντες τάχα, γι αυτό που απλά λέμε common sense ? για τα πιο απλά ; που ένα παιδάκι τα καταλαβαίνει, κι όσοι πρέπει να υπηρετούν, όχι ;
Κουράστηκα.
Έσπασα.
Συγνώμη, εαυτέ μου (σε ποιόν να μιλήσεις ;), συγνώμη λοιπόν εαυτέ μου, κουράστηκα.
Συγνώμη, που κουράστηκα.
Δεν είναι φυσικά ζήτημα ξεκούρασης… μήτε μιάς μέρας, μήτε δύο, μήτε πολλών…
Περνάν τα καλοκαίρια στην τσίτα. Και οι χειμώνες. Κι άλλα καλοκαίρια. Κι άλλοι χειμώνες. Κι άλλα καλοκαίρια. Και ξανά χειμώνες. Στην τσίτα !
Ακούς εαυτέ μου ; Κουράστηκα λέω.
Και γμτ., ντρέπομαι πολύ να κουράζομαι. Και να γράφω τέτοια κείμενα.

.
.
.
.
.

4 σχόλια:

Roadartist είπε...

Γιατί να ντρέπεσαι? Επειδή είσαι αληθινή? Πως γίνεται να μη ξεσπάς.. ?
Κρατώ το "δίχως πρόνοια, δίχως φαντασία, δίχως ανθρωπιά, δίχως όνειρο, δίχως σχέδιο, δίχως έλεγχο, και δίχως αποτέλεσμα, τελικά."

Εσύ να τα έχεις όλα αυτά.. και να προσπαθείς να μην ασχολείσαι με τη κακία του κόσμου. Υπάρχει παρα πολύ κακια.. μην ασχολείσαι. Κράτα τις αρχές σου. Προφυλάξου, κάνε τις επιλογές σου.. Μην θυσιάζεσαι για όλους.. δώσε στιγμές ουσίας στον εαυτό σου.. και να ξεσκάς οσο μπορείς.

καληνύχτα!!

foteini είπε...

@
καληνύχτα, roadartist.

genna είπε...

φιλί, βρέχει γλυκά έξω απ' το παράθυρό μου...

καταπίνει, πρόσεχε γλυκιά μου...

τα ξεσπάσματα είναι υγεία, αυτό σκεφτόμουν μόλις τώρα δα, να υπομονεύω με τον ευατό μου, τους πόνους του, βγάζουν προς τα έξω ό,τι τόσα χρόνια έβραζε...

κοριτσάκι!

foteini είπε...

@
σ' ευχαριστώ πολύ, 30φυλλιά.