.

χρόνια πολλά

.

σας εύχομαι

.

και

.

καλή Σαρακοστή !

.

.

.

signature

foteini

.

φανταστική ιστορία ...

.

.

Βρήκε ένα φόρεμα ριγμένο στο κρεβάτι της, απλωμένο πάνω στο πάπλωμά της, με τα μικρά, Σκωτσέζικα, κόκκινα καρρώ.
Εκείνη δεν είχε παραγγείλει φόρεμα !
Την έφταναν τα ρούχα που είχε. Παντελόνια κυρίως. Ζωρζέτες, λινά, βαμβακερά, χυτά παντελόνια, φαρδιά σα βράκες νησιώτικες, στενά που έλεγε πως την αδυνατίζουν, μαύρα κυρίως – μαύρο είν’ το αγαπημένο χρώμα της - , χακί παντελόνια à la Φιντελ Κάστρο με τσέπες και τσεπάκια δεξιά κι αριστερά, κι ένα σχεδόν μωβ φωτεινό, soie sauvage σαν τσαλακωμένο ύφασμα.
Ποιος είπε πως της χρειάζεται φόρεμα ;
Καινούργιο ρούχο !
Στην αρχή, το κοίταξε σχεδόν περιφρονητικά. Με απαρέσκεια. Έπειτα αδιάφορα.
Μπήκε και βγήκε πολλές φορές στο δωμάτιο που ήταν απλωμένο, το καινούργιο ρούχο.
Είχε τους λόγους της να νιώθει απογοήτευση. Απογοήτευση…
Δεν την έπαιρναν συχνά από κάτω οι καταστάσεις, μα έρχονταν ώρες και μέρες σαν κι αυτές, που έσπαγε. Και της έφταιγαν όλα.
Εσύ μακριά, σε ποιόν να τα πει, να ξεθυμάνει… σε ποιόν να τα πει, να τον ενδιαφέρουν… σε ποιόν να τα πει, να τη συμβουλέψει… σε ποιόν να τα πει, κι εκείνος να τα ακούσει με αγάπη ή έστω, με υπομονή…ποιος αλήθεια, ν’ αντέξει μαζί της στη φουρτούνα ; Έχει οριστικά πιά τελειώσει η υπομονή στους ανθρώπους.
Έτσι κι αυτή, ώρες ώρες σιχτιρίζει την καριόλα τη ζωή, έτσι ώρες ώρες την πιάνουν τα παράπονα και την παίρνει από κάτω.

.
Εδώ και μέρες κοιτάζει φουρτουνιασμένη το καινούργιο ρούχο.
Το κοιτάζει καχύποπτα, το γυρίζει μια απ’ εδώ, μια απ’ εκεί. Στραβομουτσουνιάζει ολοένα.
Τι να τα κάνει αυτή τα λούσα ;
Σκέψου, να γδυθεί τα χακί παλιοπαντέλονα που έσουρνε το καλοκαίρι μες τους καύσωνες , να στολιστεί με το καινούργιο φουστάνι, να καβαλήσει το πυροσβεστικό όχημα με τις μάνικες και ν’ αρχίσει να σουλατσάρει πάνω κάτω μερόνυχτα, στους λόγγους και τα βουνά.
Γελοίο. Τουλάχιστον γελοίο…
Έχει μια πίκρα στο στόμα της. Ξέρει καλά, πως άλλος κανείς δε θα βρεθεί να πάρει ένα ολόκληρο βουνό αγκαλιά.
Άλλος κανείς, το καλοκαίρι, δε θα ταϊσει τις μικρές αλεπούδες που κατεβαίνουν τη νύχτα. Άλλος κανείς δε θα φυλάει σκοπιά, μερόνυχτα άγρυπνος, αντίκρυ στη φωτιά που ζυγώνει.
Κι έχει ένα πείσμα στα μάτια της ...
Στο καινούργιο φουστάνι ξεσπάει.
Το κουβαριάζει πρώτα, έπειτα το κρεμάει στον ξύλινο καλόγερο, έπειτα παίρνει μια κρεμάστρα, το φοράει πάνω και μουτρωμένη το χώνει στην ντουλάπα.

Ένα πρωί,

που ο ήλιος ανέβηκε σε πεντακάθαρο χειμωνιάτικο ουρανό, κι οι άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους να πετάξουν τους χαρταετούς τους, εκείνη παίρνει σιγά σιγά την απόφαση να ακολουθήσει τους ανθρώπους.
Στέκει μπροστά στον καθρέφτη. Παρατηρεί πρώτα τη γύμνια της.
Έπειτα, βγάζει το καινούργιο φόρεμα απ’ τη ντουλάπα . Καθρεφτίζεται στον καθρέφτη και το φοράει.

Κατόπιν, βγαίνει με τους ανθρώπους στο δρόμο.

Αχ, άρχισαν να λένε τότε οι άνθρωποι, τι όμορφο είναι ετούτο το φόρεμα ! …
Τι όμορφο είναι ετούτο το καινούργιο φόρεμά σου ! ξαναέλεγαν οι άνθρωποι, την ζύγωσαν κι άρχισαν να της κουβεντιάζουν.
Αυτό είναι το ρούχο, που ταιριάζει σε σένα, είπαν οι γυναίκες και οι άντρες.
Κι εκείνη άκουγε με το κεφάλι χαμηλά.
Μια γριά άνοιξε δρόμο μέσα στο πλήθος κι ήρθε κουτσαίνοντας κοντά της.
Οι άνθρωποι έστεκαν κύκλο, ολόγυρα. Η γριά σήκωσε το μπαστούνι και φώναξε:
- εγώ είμαι μόνη μου εδώ ! όλοι σήμερα πετάνε τον αητό τους, όλοι με τα παιδιά και τους φίλους τους. εγώ εδώ, είμαι ολομόναχη !

τότε, η γυναίκα με το καινούργιο φόρεμα, ύψωσε δυνατά τη φωνή της, εκείνη τη φωνή, που σε σένα δεν άρεσε, και φώναξε
- κανείς δεν είναι μονάχος του εδωπέρα. Όλοι, εδώ είμαστε ! μην ξαναπείς πως είσαι μόνη σου ! είμαστε εδώ όλοι οι άνθρωποι μαζί !
τότε η γριά, πλησίασε κουτσαίνοντας, τη γυναίκα με το καινούργιο φόρεμα, την κοίταξε καλά στο πρόσωπο και της είπε
- τι όμορφα μάτια έχεις , παιδί μου ! ποτέ δεν ξαναείδα τόσο όμορφα μάτια ! είναι τα μάτια της καλοσύνης … ποτέ δεν είδα σε μάτια τόση καλοσύνη !
κι η γυναίκα με το καινούργιο φόρεμα, ντράπηκε, αχ, πόσο ντράπηκε…
πήρε κατ' ευθείαν το δρόμο μοναχή, να γυρίσει σπίτι της.
Κι εκεί γδύθηκε και κρέμασε με στοργή στην κρεμάστρα,

το καινούργιο της φουστάνι.