.

.

.

Θεοδώρου Τήρωνος
Μαρκιανού και Πουλχερίας, βασιλέων
Πουλχερίας μοναχής †
.

* «Καὶ ἐὰν εἰς δύο εὐθείας εὐθεῖα ἐμπίπτουσα

τὰς ἐντὸς καὶ ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη γωνίας δύο ὀρθῶν ἐλάσσονας ποιῇ,

ἐκβαλλομένας τὰς δύο εὐθείας ἐπ' ἄπειρον συμπίπτειν,

ἐφ' ἃ μέρη εἰσὶν αἱ τῶν δύο ὀρθῶν ἐλάσσονες»

.
.

.

Καὶ ἐὰν οι δύο παράλληλες ευθείες επεκταθούν στο άπειρο,
συμπίπτουν κάποτε ;
ποτέ ; !

από τους δύο σοφούς, τον Πρόκλο και τον Πτολεμαίο,
θα ήθελα να είναι σωστή η απόδειξη θεωρήματος ,

μόνον του ενός,
ότι δηλαδή, οι δύο περήφανες παράλληλες ευθείες
επεκτεινόμενες μοναχικά εις το άπειρον
τελικώς τέμνονται.

συν πίπτουν.

.

.

* Και εάν ευθεία τέμνουσα δύο ευθείες

σχηματίζει τις εντός και επί τα αυτά μέρη γωνίες μικρότερες των δύο ορθών,

όταν οι δύο ευθείες επεκταθούν επ’ άπειρον,

θα συμπίπτουν προς τα μέρη όπου σχηματίζονται οι μικρότερες των δύο ορθών γωνίες

.

.

.

.

.