.
ήδη
επί λειμώνος ασφοδέλων,

.
εσωτερικό έγγραφο

με νυχτερινό αριθμ. πρωτοκ.

δύο χιλιάδες εννιακόσια ογδόντα πέντε.
.
.
.

καλά, εσύ, μπόρεσες κι έφυγες νωρίς...
σίγησαν καιρό τώρα τα ταχυδρομεία.
ο ταχυδρόμος ίσως και να πέθανε.
ο ταχυδρόμος ίσως απλά και να παραξενεύεται ... είχες πει "αιώνια".
το αιώνια είναι, ακόμα πάρα πέρα από την ανθρώπινη ζωή ενός ταχυδρόμου.
το αιώνια έχει κάτι απ' τον Θεό μέσα του.
όπως εξάλλου κι η αγάπη.
μα ο κάθε άνθρωπος, φυσικά είναι ελεύθερος ανά πάσα στιγμή ν' αλλάξει τη γνώμη του.
.
εκείνη, είναι ώρα τώρα, που έριξε στη γούρνα του νεροχύτη τα καθαρισμένα σπανάκια,
τους έβαλε αλάτι από πάνω κι έπειτα έπαιρνε με υπομονή στις παλάμες της μικρά ματσάκια, τα έτριβε με το αλάτι να βγάλουν την αψάδα τους και τα ριχνε πλάϊ της στην άσπρη τσανάκα.
.
καλά, εσύ, μπόρεσες κι έφυγες νωρίς...
μην το φωνάζεις. μη κομπάζεις γι αυτό. το ξέρει.
πληγώνουν οι φωνές. μίλα σιγά. σεβαστικά.
καλά, εσύ, μπόρεσες κι έφυγες νωρίς...
οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι.
όταν θέλουν να φύγουν, ανοίγουν μιά πόρτα και φεύγουν.
.
θα φύγει κι εκείνη. σύντομα.
εσύ να μην τρομάξεις. μη λυπηθείς.
κοντά σε αγαπημένους τόπους

και στους ανθρώπους της

πάλι θα τριγυρνάει...
.
.
.
.
.