..

"η εμμονή της μνήμης"

.

Dali

.

ένα Σαββατο
Κύριακο σχετικά ήσυχο...
.

μπαίνουν λίγο - λίγο τα πράγματα σε μιά σειρά, μικρέμουμότσαρτ...

υπάρχει φυσικά πολλή δουλειά, μα καθώς ένα απ' τα κύρια στοιχεία της δουλειάς είναι ο προγραμματισμός , είμαστε θαρρώ σ' έναν κάπως στρωτό δρόμο...

την ερχόμενη Τετάρτη, να κάνουμε μιά προσπάθεια για τον Καβάφη,

την Δευτέρα 3, μιάν αρχαιολογική προσπάθεια με συλλόγους, για την αρχαία Μεσσήνη

κι έπειτα, από 4 έως και 9 του Μάη, επί 6 μέρες, το φεστιβάλ μαθητικής δημιουργίας.

.

το φεστιβάλ φέτος θα διαφέρει κάπως... θέλω να πω, λόγω της οικονομικής κρίσης κάνω μιά προσπάθεια μεγάλης περικοπής εξόδων.

ο κόσμος περνάει δύσκολα, και δεν υπάρχει λόγος να ξοδεύουμε όσα ξοδεύαμε άλλοτε, για να γίνουν όλα comme il faut !

σκέφτομαι, όπου μπορούν να γίνουν περικοπές, να γίνουν. για παράδειγμα, δεν χρειάζεται 40 σχολεία να χορέψουν εθνικούς χορούς με εθνικές φορεσιές. εκτιμώ ότι είναι το ίδιο αξιοπρεπές, μα λιγότερο φυσικά γλαφυρό, να χορέψουν με τα τζην τους . ας υπερπηδήσουμε εφέτος λοιπόν το γλαφυρό, κι ας σταθούμε μονάχα στο αξιοπρεπές. γίνεται έτσι μεγάλη οικονομία.

κι άλλα πολλά εκτός απ' τις φορεσιές, μπορούν να περικοπούν. μεταλλικές αναμνηστικές πλακέττες, αεροπανώ, η ροκ συναυλία κι ένα σωρό μεγαλύτερα ή μικρότερα έξοδα.

έτσι, πέφτουμε τουλάχιστον στο μισό κόστος. τα παιδιά και οι οικογένειες κάνουν όσα θέλουν, μα όλοι μας, με μιά μεγαλύτερη κοινωνική συνείδηση και συστολή.

.

έτσι κι αλλιώς, είναι μεγάλη διοργάνωση, φέτος ζήτησε να συμμετέχει και μιά ομάδα χορού απ' το Πανεπιστήμιο της Αθήνας, και φυσικά πάλι τα ΚΑΠΗ μέσα στους μαθητές, σε μιά συμβολική κίνηση να παραμένουν αλληλέγγυες οι γενεές, για τον ίδιο αλληλέγγυο λόγο και μιά ομάδα παιδιών αμεα, πολλές προσπάθειες θεατρικής συμμετοχής εφέτος, θα περάσει πάλι τουλάχιστον γύρω στις 7.000 - 8.000 κόσμος, έχει γίνει η μεγάλη προεργασία, δεν έχω αυταπάτες, οι επόμενες δύο εβδομάδες θα είναι εξαιρετικά σκληρές, με παρηγορεί όμως ότι έχει μπει όλο αυτό σε κανονική πορεία και πορεύεται και πορευόμαστε μαζί, όλοι οι εμπλεκόμενοι.

έχω πάντα εθελοντές μαζί μου, άνθρωποι που έχουν κάποιο χρόνο ή και που δεν έχουν, τους αρέσουν όμως αυτά, εμπνευσμένοι κι αυθεντικοί, ό, τι ώρα έχεις ανάγκη από θεωρητική ή πρακτική δουλειά και ρίξεις ένα σφύριγμα, τρέχουν όπου τους ζητήσεις.

υπάρχουν και τέτοιοι άνθρωποι, ευτυχώς ! υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας, που κάνουν προσπάθεια. δεν είναι όλος ο κόσμος ωχ αμάν αδερφέ, στον καναπέ, στη δουλειά και στην τηλεόραση, μαμ, κακά, κοκό και νάνι...

αρκεί να δουν μιά πρωτοβουλία, μιά καθαρή προσπάθεια και συστρατεύονται οι άνθρωποι.

το χω συναντήσει πολλές φορές στη ζωή μου αυτό. κι έχω ευγνωμοσύνη για όλους αυτούς...

έτσι λοιπόν, μικρέμουμότσαρτ, αυτό εδώ είναι ένα σχετικά ήσυχο Σαββατοκύριακο και τα εργασιακά βρίσκονται under control.

σήμερα μπόρεσα και ασχολήθηκα με ήσυχα πράγματα που μ' αρέσουν.

πρώτα, ξύπνησα το πρωί κοντά στις 12 !

κατέβασα τον Πέπε στον κήπο όπου έκανε τρελό παιχνίδι με ένα μπαλάκι, μετά κοίταξα λίγο τον Gaudi, πήγα με τον Νικόλα για φαγητό στη μαμά μου, ξανακοιμήθηκα το απόγευμα ως τις 7 (!) κι έπειτα σηκώθηκα κι ως τώρα διάβαζα διάφορα για τον Dali.

κοιτάζω ένα βραχιόλι που έχω απ' το μουσείο του, στο Figueras. είναι αυτό με το λειωμένο ρολόϊ. ο λειωμένος χρόνος, ο perturbé.

"η εμμονή της μνήμης" ονομάζεται ο πίνακάς του.

υπάρχουν στοιχεία για τη ζωή του Dali, ότι ήταν σκληρός άνθρωπος, τον ενδιέφερε με κάθε τίμημα το χρήμα και συνεργάστηκε με τους φασίστες...

τι κρίμα ! τέτοια ιδιοφυϊα ...

.

μικρέμουμότσαρτ, γλυκειά καληνύχτα !

.

.

.

.

.

.