Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

.

.


από το αφιέρωμα

.
στον Μάριο Τόκα

.

.

Θέλω να κρύψω την αλήθεια
πως με είχες όλη νύχτα τον τρελό στην αγκαλιά σου
και ο ιδρώτας της αγάπης είχε κάτι από φωτιά

Σε λίγο ξημερώνει μα κοιμήσου εσύ
μεθάει η αγάπη, αγάπη μου, σαν το παλιό κρασί
.
Θέλω να κρύψω πως ξημέρωνε
και ήμουνα ακόμα στα φιλιά σου

Σ’ αγαπώ σαν το γέλιο του Μάη, σ’ αγαπώ
.
και πως σου κάρφωσα τον ήλιο
πριν να φύγω στα μαλλιά
..
σ’ αγαπώ σαν παλιά αμαρτία σε θέλω
.
Μα το σημάδι στο λαιμό μου απ’ τα φιλιά σου
θα μαρτυράει πως με είχες αγκαλιά σου

Σε λίγο ξημερώνει μα κοιμήσου εσύ
μεθάει η αγάπη, αγάπη μου, σαν το παλιό κρασί
.
μα το σημάδι στο λαιμό μου που θα μένει
θα μαρτυράει πως δεν είμαστε δυο ξένοι
.
Θέλω να κρύψω στο κορμί μου
τις γραμμές από τα χέρια που γλυκά με τυραννούσαν

κι αυτή τη φλέβα που χτυπούσε όλη νύχτα στο λαιμό.

Θέλω να κρύψω όσα είπαμε την ώρα
που από πόθο σε ζητούσα

Σ’ αγαπώ
σαν το γέλιο του Μάη, σ’ αγαπώ
σ’ αγαπώ
σαν παλιά αμαρτία σε θέλω
.
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: