.
με πίεσε ο Κωστάκης μου κι η Μαρία.
έτσι, πήγα.
βρεθήκαμε από καιρό, οι παλιοί κι αγαπημένοι.
δοκιμασμένοι επί χρόνια, κατ' επανάληψη.
- μένω πίσω εγώ, να προχωρήσεις εσύ
- προχώρα εσύ κι εμείς ομάδα στήριξης
- βάλε εσύ μιά φωνή, κι εγώ έφτασα
- ένας για όλους μα κι όλοι για τον ένα
αντισυμβατικά...
περισσεύει η αγάπη
η εντιμότητα
το φιλότιμο
το κουράγιο
κι η εμπιστοσύνη
κι είναι αυτό σπουδαίο, μες στη μαυρίλα, να ξέρεις ότι υπάρχουν αυτοί, έστω και μακριά πιά...
καληνύχτα, mikremoumozart
.
.
.
.
2 σχόλια:
Aυτό το πιό σπουδαίο να διαφυλάξουμε και να τροφοδοτήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας..
έτσι νοιώθω κι εγώ ...και είναι η μόνη μου βεβαιότητα μέσα στο χάος.
@
είναι πολύ σπουδαίο
να υπάρχουν άνθρωποι.
μάλλον το πιό σπουδαίο...
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΩΝ
κι όπως λες, χρειάζεται να το τροφοδοτούμε...
πάλι,
ΚΑΛΩΣ, ΠΟΛΥ ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ !
Δημοσίευση σχολίου