Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

.
.foteini
.
μικρή, νυχτερινή προσευχή
.


Θορύβους γιομάτη η νύχτα

στο ταβάνι ένα μολυντήρι
σούρνεται αργά
κροταλίζοντας σιγανά την ουρά του

θροϊζουν τα φύλλα της ελιάς

μιά χρυσόμυγα
ζουζουνίζει
πεσμένη ανάσκελα στα κόκκινα πλακάκια

το κοχύλι μπουρού
βουίζει τον χτύπο των χελιδονόψαρων
στον αφρό

νερά ακούγονται εδώ
στα πόδια του βουνού
στις αλεπότρυπες σιμά και στις φωλιές των λαγών

φτεροκοπάει ο έρως των περιστεριών μες στα φυλλώματα
της καρακάξας ο έρως
του κοκκινολαίμη
των σπουργιτιών

κάθε πλάσμα του θεού
έχει έναν ήχο
τις νύχτες

ένα θρόϊσμα

μια συντροφιά

ένα άλλο πλάσμα



κι ο άνθρωπος, Κύριε ;
ο άνθρωπος, Κύριε ;
Κύριε ;
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Κι ο άνθρωπος Φωτεινή μου ,
ακόμα και στα χειρότερα έχει εκείνη την φωνούλα μέσα του για να τα λένε ακόμα και στη βαθύτερη σιωπή....
καλημέρα ,καλή εβδομάδα
ααα έκλεψα ένα γλυφειτζούρι απο την προηγούμενη...

foteini είπε...

@
έχεις δίκιο :)