.
έμαθα όλα για την "πολιτική" ταφή,
η οικογένεια δεν παρίσταται στην καύση, όλος ο κόσμος συμμετέχει στην ακολουθία, κατόπιν η εταιρεία κάνει την καύση μόνη της και παραδίδει στην οικογένεια τη στάχτη του ανθρώπου.
.
μου έρχεται τώρα στο νου, κάτι που γράφει ο Παλαμάς στο βιβλίο της Ραχήλ, μα νομίζω δεν είναι δικοί του οι στίχοι...
.
Il faut nous aimer sur terre.
Il faut nous aimer vivants.
Ne crois pas au cimetière.
Il faut nous aimer avant.
Ma poussière et ta poussière deviendront des jouets des vents.

.
κατά τα άλλα,
.
"exception faite !" μονάχα για την Ελλάδα, σε όλα...
σέβας και συμπάθεια για την Ελλάδα, σε όλα...

μπράβο ρε καϋμένη Ελλαδίτσα μου, έξω πάς καλά !...

αν είχες μέσα όσους φιλέλληνες έχεις έξω, θάμασταν αλλιώς...

.

.

νωρίς το απόγευμα, άκουσα στην Μπίλιω ένα τραγούδι του Καζαντζίδη, άγνωστό μου.

έψαξα και ιδού, το .

δεν ξέρω αν έχω κι άλλα άγνωστα... για πολλά χρόνια, μεγαλώσαμε τις νύχτες στα κουτούκια με τα τραγούδια του Στέλιου.

τ' ακούω με αγάπη ένα ένα, τα πιό πολλά τα τραγουδάω...
κορυφαίο, το παράπονο, σε στίχους Χριστοδούλου, μουσική Μίκη
.
Τι θέλεις απ' τα νιάτα μου
που είναι πικραμένα
δεν ξέρεις τι θα πει καημός
τι θέλεις από μένα
.
Εγώ περπάτησα γυμνός
εγώ βαδίζω μόνος
μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός
και σπίτι μου ο πόνος
.
Δεν ξέρεις τι 'ναι μοναξιά
καρδιά που κλαίει τη νύχτα
όσα τραγούδια σου 'γραψα
στην κρύα νύχτα ρίχ' τα
.
Εγώ περπάτησα γυμνός
εγώ βαδίζω μόνος
μου 'γινε ρούχο ο σπαραγμός
και σπίτι μου ο πόνος
.
.
αυτά...

.

.




ετοιμάζομαι για έξοδο απ' τη δουλειά.
τέλος χρόνου ! 29 χρόνια !
πάμε γι άλλα...
όχι, δεν πήραμε τη ζωή μας λάθος κι αλλάζουμε ζωή.
ανατροπή κάνουμε.
.
.
.
.

- ανατροπή, ε ;

και τι, αν επιτρέπεται, σκεφτόμαστε να ανατρέψουμε ;

- ......................

- τι θες να ανατρέψεις, αδερφέ ;!

- ... αλλάζουνε εντός μου τα σύνορα του κόσμου...

- α !

μάλιστα...

- ......................

- έτσι ...

- .....................

- απλά, θυμάμαι κάποια γνωστή μου, που όλα τα χρόνια, έλεγε

" Δεν θα προσφέρω υπηρεσίες στο σύστημα, εγκαταλείποντας την κοινωνία...

Δεν εγκαταλείπω την κοινωνία ! "

- κανείς δεν μιλά για εγκατάλειψη...

- για τι πράγμα ακριβώς μιλάμε ; τι έχει αλλάξει ;

αρνείσαι την πολιτική τέχνη ;!

- κουβαλάω πολύ επίκαιρο, πολύ ζωντανό μέσα μου τον λόγο του PINTER :

"Η πολιτική γλώσσα, όπως χρησιμοποιείται πιά από τους πολιτικούς, δεν εκφράζει τις αναζητήσεις μας."

- εδώ και πολύν καιρό, όμως !...

- φυσικά ! μα αν θες να είσαι ένα ξεροκέφαλο, σκληρό μουλάρι κι όχι μιά ντελικάτη, ρομαντική οραματίστρια, συνέχεια μέσα σου λες :

"εγώ θα προσπαθώ.

εγώ θα προσπαθώ.

εγώ θα προσπαθώ.

γαμώ την τρέλα μου, εγώ θα προσπαθώ !"

- και ... ;

- δεν υπάρχει "και"...

- μας πλάκωσε η μοναξιά ;

- φυσικά ...

- τι κάνει ο περίγυρος ;

- καλή ερώτηση ! τι κάνει ο περίγυρος...

ο περίγυρος είναι τουλάχιστον δυό λογιώ ...

ο ένας, ο περίγυρος που ενοχλείς, κοιτάζει πώς να σε ξεπαστρέψει... προσεκτικά, με ευγένεια, δίχως να φαίνεται, με το γάντι... είναι μαέστρος σ' αυτά, ο εν λόγω περίγυρος ! μέγας μαέστρος ! κι εσύ, πρέπει ανά πάσα στιγμή, να μην κοιμάσαι, μα να είσαι γατόνι, με μάτια κι αυτιά ορθάνοιχτα...

ο άλλος περίγυρος, ο κα νο νι κός άνθρωπος, ο άνθρωπος που δουλεύει, ο άνθρωπος με κεφάλι, με χέρια, με πόδια, ο άνθρωπος που χρειάζεται στα μικρά και στα μεγάλα κάποιον να τον υποστηρίζει, σου λέει "μη φύγεις ... μείνε !"

- αλήθεια ή σχήμα λόγου ;

- αληθινή αλήθεια, που πιό αληθινή δεν γίνεται...

- λοιπόν ;

- ..................

Τ’ αυγό του φιδιού έσπασε. Ο καιρός έγινε πολύ σκληρός. Η λαίλαπα θα σαρώσει τα μοναχικά δέντρα. Και τα ξεροκέφαλα γερά μουλάρια ακόμα.

- Φοβάσαι ;

- ναι

- Φοβάσαι ; !

- ναι !

- Φοβάσαι ; !

- Είμαι γεμάτη φόβο.

Είμαι γεμάτη πληγές.

Είμαι γεμάτη θυμό.

Είμαι γεμάτη αγωνία.

Είμαι πολύ,

πολύ,

πολύ κουρασμένη.

- τα παρατάς ;

- ........................

- μίλα ! μη μουγκαίνεσαι ! τα παρατάς ;

- Θα σπάσει, μας έλεγαν, ο καπιταλισμός... Θα ξανασπάσει, μας ξανάλεγαν...

- παραμιλάς ;

- η κοινωνία καταρρέει...

- παραμιλάς !

- αυτή η πολιτική, δεν είναι σιδερένια νομοτέλεια ! πάντα έτσι προχωρούσε η ανθρωπότητα... σπάζοντας τις φτιαχτές νομοτέλειες...

δεν υπάρχει πολιτική, δεν το βλέπεις ; μονάχα λογιστική υπάρχει πιά ! τι να στέκεσαι εκεί λοιπόν ; δεν έχει νόημα, σ' αυτή τη φάση... σ' αυτά τα χρόνια...

εσύ, που δε λογάριασες ποτέ του εαυτού σου τη σπατάλη, δεν έχει νόημα να σπαταλιέσαι άδικα...

- τα παρατάς ;

- ο αγώνας τώρα, θα γίνει ανένδοτος. θ' αλλάξουμε όπλα. "ο καθείς και τα όπλα του", είπε...

μόλις συνέρθουμε απ' τα πρώτα χαστούκια, μόλις συνέρθουμε απ' τα πρώτα μπουνίδια κι απ' τις πρώτες κλωτσοπατινάδες,

κοινωνία σε ανασύνταξη !

"Θα πολιορκώ το κοίταζε τη δουλειά σου..."

ΜΕ ΑΚΤΙΒΙΣΜΟ.

.

.

.

.

.