Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

.
.
ceci
.
θα μπορούσε να είναι ένας βυθός με χόρτα,
.
αποικία από κοράλλια πάνω
.
κι ένα φεγγάρι, που καθρεφτίζεται στα νερά
.

.
.
.
.
.
.
.
ceci
.
θα μπορούσε να είναι
.
μιά καστανή κόρη οφθαλμού

.
.
.
.
.
.
.
μα μιά χαρά ακόμα
.
θα μπορούσε να είναι
.
ένα κουφάρι απ' τους αχινούς μου
.
.
.
.
.
.
.

3 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Θα μπορούσε να είναι και η φωτογραφία της ψυχής μας...


βρήκα λίγο χρόνο και περπάτησα τα σοκάκια της σκέψης σου σήμερα και..πόσο χάρηκα, πόσο οικεία ένοιωσα, θρονιάστηκα για τα καλά και..πήρα ανάσα αισιοδοξίας και δύναμη
σ'ευχαριστώ
ένας κόκκος άμμου κι εγώ...

foteini είπε...

@
τι όμορφο !
εγώ σ' ευχαριστώ :)
αληθινά, τι όμορφο, αυτό σου το σημείωμα !

ε, αφού μπήκες στον κόπο και διάβασες λίγο, θα κατάλαβες αυτό που γράφω
για το ξεροκέφαλο, σκληρό μουλάρι :)

για την ακρίβεια βέβαια,
μιά δασκάλα είμαι,
που έτυχε κι ερωτεύτηκε την έρημο.
μεγάλη ιστορία η έρημος...
κι ο έρωτάς της...

μόλις φύγω απ' τη δουλειά,
-θα φύγω αυτό το καλοκαίρι με 29 χρόνια υπηρεσίας,
γιατί χρειάζομαι ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ, για να κάνω άλλα πράγματα -
(Θεού θέλοντος...)

μόλις λοιπόν φύγω απ' τη δουλειά,
λέω να προσπαθήσω να μιλήσω λίγο για την έρημο.


ΞΩΤΙΚΟ,
μείνε !

foteini είπε...

@
εσύ
κόκκος άμμου
εγώ
κόκκος σινάπεως


:)