Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

.


τα τραγούδια της μητέρας
και
του πατέρα μας !
.
.

.

μιά αλλοτινή

μεγάλη Κυρία

του "ελαφρού" ελληνικού τραγουδιού

είχα την τύχη να γνωρίσω σήμερα.

ευθυτενή


και με έναν γνωστό "αέρα"

παρά τα χρόνια.



.
.
.
.
.
.
.
.
.

5 σχόλια:

ξωτικό είπε...

εδώ είμαι έε μην νομίζεις...χαχα μέλλουσα ...συνάδελφε
Το έκανα κι εγώ το άλμα (με 30 αληθινά 27 τυπικά..χρονάκια)
Ακόμα στο...κενό είμαι μετά τρία χρόνια ..πάντως δεν έχω μετανοιώσει ..ακόμα !! Βέβαια εμένα το άνθος μου είναι ακόμα στην β' γυμνασίου και...τέλος πάντων για πολύ ελευθερία να κάνω αυτά που θέλω ας μην το ...σκαλίζουμε τώρα.
Και η μετάφραση Καζαντζάκη Κακριδή πολύ με νευρίασε (είχαν ένα απόσπασμα φέτος στο σχολείο και για να καταλάβει τελικά το παιδί άνοιξα άλλη......)και.... να χαίρεσαι το άνθος σου !!!
Και ακόμα τρέχω και δεν προλαβαίνω και δεν ξέρω αν πρέπει να λυπάμαι γι αυτό.....
Αλλά να πως ν'απαρνηθώ την συντροφιά σου ας πούμε ...άρα ευτυχώς μια ζωή θα τρέχω .
φιλί αφήνω και χαμόγελο !

foteini είπε...

@
χμμμμμ....
έχουμε και λέμε :

- μόλις έκλεισα 29 χρόνια.

- ως τον Οκτώβρη έφυγα ...

έχω θαρρώ χιλιάδες πράγματα να κάνω, που τώρα δεν μπορώ να τα κάνω και που θα τα προσπαθήσω μετά...

νομίζω, θα ξαναρχίσω, απ' την αρχή !

ήδη, ξεκίνησα τον Όμηρο.
μετά, Βυζαντινή ιστορία.
σκέφτομαι να ξεκοκκαλίσω την ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ της Εκδοτικής.
το μικρό και το μεγάλο θέατρο της Δωδώνης.
θα σκάψω και θα φυτέψω έναν κήπο ολόκληρο.
θα ανοίξω ένα ΠΑΛΑΙΟΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ.
θα κόβω βόλτες με τους φίλους μου.

μα πρώτα απ' όλα
για αρκετό καιρό
ΘΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ
ΘΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ



ε, έχω κι άλλα σχέδια...


τι λες, ξωτικούλι, γι αυτά ;

:)

foteini είπε...

@
β' γυμνασίου !
μπαίνετε δηλαδή κάργα στην εφηβεία !
από β' γυμνασίου ξεκινάει αυτή η φοβερή αναμπουμπούλα...


ΝΑ ΕΧΕΙΣ Υ Π Ο Μ Ο Ν Η .
ΝΑ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΙΣ ΠΟΛΥ.
ΝΑ ΦΕΡΕΣΑΙ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΣΕΒΑΣΜΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ.
ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ Ο Ρ Ι Α .

(ωχ, άρχισα τα δασκαλίστικά μου τώρα...)

είναι θαρρώ πολύ σοβαρό σήμερα, στο μεγάλωμα ενός παιδιού.
να ξέρει ότι υπάρχουν ΟΡΙΑ.
κι άλλα πολλά θα έλεγα,
ο δάσκαλος που δίδασκε...

καλές είναι οι θεωρίες,
μα κάθε φορά που βρισκόμουν μπροστά στο πρόβλημα,
στεκόμουν αμήχανα και δεν ήξερα τι πρέπει να κάνω...
... και τώρα ακόμα...


ΠΛΗΡΗΣ ΛΑΘΩΝ ! ΠΛΗΡΗΣ !
άστα...


σε φιλώ
και
καλό ξημέρωμα :)

ξωτικό είπε...

χααααχαχααα μου θύμισες τον εαυτό μου...
παρακολουθώ ομάδα σχολής γονέων (και στην συνέχεια συναισθηματικής νοημοσύνης)εδώ και 10 χρόνια !!!
Λοιπόν πάντα λέω βρε παιδιά στην θεωρία παίρνω άριστα στην πράξη...άστα να πάνε όλο κάτω απ'τη βάση μου βάζω !!Το αστείο είναι οτι και οι άλλοι το ίδιο λένε !!!!
Πολύ ζόρικο το επάγγελμα γονέας !!!
Δεν σε προλαβαίνω απο αναρτήσεις φαντάσου να πάρεις και σύνταξη χαχα κάηκα !!!

foteini είπε...

@
σαν ένα απλό ημερο λόγιο
ή βραδυ λόγιο (ανάλογα)
είναι τούτο δω. γι αυτό δεν το προλαβαίνεις.

είναι που
είναι που
όταν δεν έχεις κάποιον να μιλάς για τα καθημερινά σου, τα απλά ή και τα δύσκολα,
κάπου διάβολε,
πρέπει να μιλήσεις...

-τώρα, εσύ μη φανταστείς ότι ζω απομονωμένα και χωρίς πολύ κόσμο γύρω μου...
αυτό όμως, είναι άσχετο
απ' τις ανάγκες που πιθανά έχει
στο βάθος η ψυχή τ' ανθρώπου
και η ζωή τ' ανθρώπου...


όσο για το
"επάγγελμα γονέας",
έχω να πω τούτο :
λόγω της δουλειάς μου
πέρασαν απ' τα χέρια μου, μες στα χρόνια, χιλιάδες παιδιά.
προσπαθούσα να ασχολούμαι προσωπικά, όσο γινόταν,
με ΕΝΑ - ΕΝΑ...
έδωσα συμβουλές και κουβέντιασα με εκατοντάδες γονείς...


κάθε φορά που υπάρχει πρόβλημα με τα δικά μου παιδιά
είμαι ως tabula rasa !
άδεια ! συχνά, σε πανικό.
και λάθη ατέλειωτα...

κάποια στιγμή, λέω,
ίσως ωριμάζοντας τα παιδιά, αντιληφθούν την αγάπη.
θα τα στηρίζει άραγε αυτό ;



να είσαι καλά, ξωτικούλα :)