Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ,
.
μετά από
τόσους αιώνες δρόμο,
πώς γίνεται
να βρίσκεσαι ακόμα
.
στο ΙΔΙΟ


ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ !



.

.

κοίτα να δεις
τι βρίσκει κανείς,
ψάχνοντας
στα αρχαία κιτάπια ...
.
.
...........
.
"Έχει επίγνωση.

Ας πούμε, πως ξέρει τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ...
Ξέρει πως μπορεί να φέρει τον κόσμο πάνω - κάτω.
Ξέρει πόσο μεγάλη δρασκελιά μπορεί ν' ανοίξει.
Όταν αποφασίζει, ανοίγει μεγάλο βηματισμό.
Γεμίζει με το βήμα της τις πλατείες, τους δρόμους.
Γεμίζει με τα χάδια της τους ανθρώπους.
Γεμίζει με φως τα πρόσωπα τους.
Γεμίζει στοργή τις καρδιές τους, και κουράγιο.
.

Το ξέρει πως λάμπει, κοντά στους ανθρώπους.
Βαθειά, απ' την ψυχή της βγαίνει η λάμψη.

.

...
ετούτη τη μάχη, δε θα τη χάσει
Όχι !
Απλά, θα παραδώσει..."

.
.
.
.

κυκλωτικός άραγε

είναι ο καιρός ;
.
.
.
.
.

7 σχόλια:

genna είπε...

κυκλωτικότατος θα έλεγα...

αλλά ότι κι αν λέω εγώ,
Καλημερούλες, τρυφερά!!!!!!

:)

Roadartist είπε...

Ωραίες αλλαγές στο Blog..Πολύ μου άρεσε έτσι! Και εγώ μάλλον θα το αλλάξω λιγάκι, όταν θα τελειώσω.
Όταν μια μάχη την εγκαταλείπεις, παραδίνεις δεν είναι τότε χαμένη; Δεν ξέρω αν ισχύει, εξαρτάται πως το αντιλαμβάνεται ο καθένας, και από τις καταστάσεις. Από την μια μου αρέσει ως σκέψη, από την άλλη όμως εξαρτάται. Ωραίο τραγούδι!

foteini είπε...

@
35fylla,

είδες
με τι σκέψεις περνάω τις νύχτες μου ;!
:(


πώς γίνεται
να κάνεις τόσο δρόμο,
να σπας παπούτσια σιδερένια,
και μέσα σου
να βρίσκεσαι πάλι στα ΙΔΙΑ
υπαρξιακά σου
ερωτήματα ;


τι σκατά γυναίκα είμαι...

foteini είπε...

@
road art ist μου,

λες,
ν' αρχίζω να συνηθίζω την τεχνολογία ; !
:)


τι καλό πρωϊνό ερώτημα, είναι το ερώτημά σου ! :

"Όταν μια μάχη την εγκαταλείπεις, παραδίνεις,
δεν είναι τότε χαμένη;"

το λέω σε σας, τους δικούς μου :
είμαι σκατά γυναίκα
και
ΔΕΝ
μπορώ
να εγκαταλείπω
και
να
παραδίνω.

μήτε παραδέχομαι
μάχες χαμένες.
αλλοίμονό μας,
αν παραδεχτούμε τέτοιο πράμα...

η ζωή έχει δική της δυναμική.
ευτυχώς!

το πρόβλημα όμως είναι,
ΑΠΟ ΠΟΙΑ ΜΕΡΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ΤΡΟΠΟ
ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΛΕΨΕΙΣ...


άει,
μη σε ζαλίζω κι έχεις και δουλειά, κορτσούδι μου :)

δ β ζ !

* να προσθέσεις μονάχη σου τα φωνήεντα :)

foteini είπε...

@
φιλιά
και στις δυό σας,
παινεμένες μου !

φεύγω για τη δουλειά.

:)

Χαρ. Αλβερτος είπε...

... ΑΠ' ΤΗΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΕΡΙΑ...

ΜΟΝΟ ΑΠ' ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗ/ΤΙΣ ΜΑΧΗ/ΕΣ...

ΟΝΤΑΣ Η ΠΑΡΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΙΑ... ΒΑΡΥΝΕΙ ΤΟ ΑΝΑΛΟΓΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΕΥΘΥΝΗΣ... ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ...

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ, ΟΣΟ ΚΙ Η ΖΩΗ...

ΟΛΑ Τ' ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΟΥΝ/ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ...

ΤΗ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ!

ξωτικό είπε...

Aααχ δεν φτάνει που δε σε προλαβαίνω βάζεις και δύσκολα κυρα δασκάλα !!!!
εγώ πάλι λέω δεν υπάρχει απόλυτη νίκη ή ήττα άρα...όπου σε πάει η ψυχή είναι το ..."σωστό" σου

κι αυτό που ώρες ώρες μοιάζει με ήττα μπορεί να αποδειχθεί μεγάλη νίκη


άλλοστε έχει και η παράδοση χαρά,
όπως...όταν παραδίνεσαι στον έρωτα, στην ομορφιά ,στη ΖΩΗ στο άγνωστο ,στην καινούρια ζωή.....
φιλί κουφέτο ....!!!!αλλά...απ'την ανάποδη χαχα