.

Norma - Vincenzo Bellini

.

.

από την Εθνική Λυρική Σκηνή

.

στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού

.

Ο λιμπρετίστας Φελίτσε Ρομάνι

εμπνεύστηκε την πλοκή από την τραγωδία του Γάλλου συγγραφέα Αλεξάντρ Σουμέ.

Η όπερα αυτή, από τις σημαντικότερες του μεγάλου συνθέτη Vincenzo Bellini, πρωτοπαρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου το 1831.

Ο Ρομάνι είχε τροποποιήσει σημαντικά την τραγωδία του Σουμέ, όπου η Νόρμα σκότωνε τα παιδιά της σαν άλλη Μήδεια, και μάλιστα σε διάρκεια «σκηνής τρέλας».

Απεναντίας, εμπλούτισε τον πρωταγωνιστικό γυναικείο χαρακτήρα με τον άσβεστο έρωτα για τον Πολλιόνε και τη βαθιά αγάπη για τα παιδιά τους.

.

Η Νόρμα του Μπελλίνι είναι πρωθιέρεια και μητέρα, εγκαταλειμμένη ερωμένη και εκδικητική αντίπαλος. Το τέλος της φαντάζει αναπόφευκτο, καρπός ενδόμυχων συναισθηματικών συγκρούσεων που οφείλονται στο ασυμβίβαστο των όρκων, του καθήκοντος και του απελπισμένου έρωτά της.

Ο θάνατός της συνιστά λιγότερο αυτοτιμωρία και περισσότερο καθαρτήρια λύση συγκρούσεων, που, διαφορετικά, θα έμεναν άλυτες.

Το φινάλε αποτελεί μία από τις συγκλονιστικότερες οπερατικές σκηνές, δομημένη γύρω από έξοχη μελωδία

.

οι παραπάνω πληροφορίες είναι από την διεύθυνση :

Camerastylo online
.

Norma

Vincenzo Bellini

στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού
.

.

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός

Σκηνοθεσία: Σπύρος Α. Ευαγγελάτος

Σκηνικά – Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Διεύθυνση χορωδίας: Νίκος Βασιλείου

Ορχήστρα και Χορωδία Εθνικής Λυρικής Σκηνής

.

.

μία από τις καλύτερες όπερες,

κατά τη γνώμη του απλού θεατή

όχι καλά "δοσμένη"

.

- το γεγονός ότι "ανέβηκε" από την Λυρική Σκηνή

.

- ο χαρισματικός περιβάλλων χώρος

.

- καθώς και το έργο αυτό καθ' εαυτό

.

απαιτούσαν κατά την ταπεινή μου άποψη

διαφορετική προσέγγιση

τουλάχιστον

- στο σκηνικό

- στην σκηνοθεσία

- και στους φωτισμούς.

.

το οβάλ πλαίσιο - κάδρο, που κεντράριζε την παράσταση

(φαίνεται στην εικόνα)

από τι υλικό (;) πλαστικό ή μέταλλο (;)

το οποίο στο σκοτάδι εξέπεμπε φως νέον

τι αισθητική άποψη θέλει να εισαγάγει ;!

.

καθώς επίσης και ένα δάσος από μέταλλο ή πλαστικό (;)

που θύμιζε καλούπωμα για μπετόν σε οικοδομή

(φαίνεται στην εικόνα)

και εξέπεμπε

άλλοτε μωβ φως κι άλλοτε σκληρό κόκκινο,

αναρωτιέμαι, ως ΜΗ ΕΙΔΙΚΟΣ, φυσικά,

ποιάν αισθητική αντίληψη υπηρετεί ;

.

και ο βωμός επίσης !

θύμιζε ένα παραλληλόγραμμο κουτί,

με πλαστική (;) επιφάνεια

.

αν

δει δη χρημάτων, το σέβομαι,

όμως θαρρώ, πάντα το απλό είναι και το πιό όμορφο !

.

καλύτερα να ήσαν γυμνές οι θεσπέσιες πέτρες ...

τι χρειάζονταν τα πλαστικά, τα σιδερικά και τα φώτα νέον ;!

.

.

αντίθετα,

.

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ Η ΧΟΡΩΔΙΑ

ΚΑΙ

Η ΟΡΧΗΣΤΡΑ !

.

.

.

κι αν μπει κάποτε εδωδά

κανένας ειδικός,

ας με συμπαθάει...

την μοναχική άποψη ενός απλού θεατή εκφράζω.

..

.

.

.

.

.