. .
βαθειοί ίσκιοι στα βουνά

τη νύχτα εκεί ξενίστηκα-----------------------------------------------490

Κι όταν τριανταφυλλένια

πήρε η νιόκοπη Αυγή να χαράζει,

ακούω να φτερουγά ο γκιώνης

τ' άλογα ζέψαν,

επιβιβάστηκαν κι απ' το ηχερό υπόστεγο βγάλαν

το καλόφτιαχτο άρμα.

τσακίζει ετούτη η ξενητειά

Τ' άλογα μαστίγωσε ο ηνίοχος,

που ορμητικά σ' ένα κάμπο με σιταγρούς χυθήκαν---------------------495

ίσκιωσαν της ζωής οι ρούγες

κι ώσπου βασίλεψε ο ήλιος και ίσκιωσαν όλες οι ρούγες

δρόμοι αδιάβατοι

άλλαζαν δρόμους φτεροπόδαρα καθώς πετούσαν

τα άλογα

.

.

.

οι θαλασσιές μου οι λέξεις

οι φτωχές,

.

μπηγμένες

ανάμεσα

στους τελευταίους στίχους από

την ραψωδία Γ'

της Οδύσσειας.

.

.

.

.

.

.

.

η έρευνα προχωρεί.

προχωρεί κάπως η ζωή... και μέσα σε εργαστήρια...

νυχθημερόν. και στα laboratoires... με κόπο.

βήμα - βήμα, δοκιμή - δοκιμή, παρατήρηση - παρατήρηση, καταγραφή - καταγραφή.

νυχθημερόν.

ο καθηγητής είπε : "αυτό που βρήκες είναι σπουδαίο !

δε θα το ανακοινώσουμε ακόμα...

κρύψε τις επίμαχες λέξεις ! βάλε αντ' αυτών ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ !

θα ρθει η ώρα που θα το ανακοινώσουμε !"

τι να πω ;

τι να πω ;

τι να πω ;

τι να πω ;

τι να πω ;

τι να πω ;

να πω, Κύριε, να είναι όλοι οι άνθρωποι καλά !

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ήρθε και με βρήκε στο γραφείο ο Γ. Κ.

ο Γ. Κ., Σκαπανέας της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στην Ελλάδα.

ό, τι έχουμε μάθει όλοι μας, όλα τα χρόνια, απ' αυτόν τον άνθρωπο το έχουμε μάθει...

μ' ένα βιβλίο στα χέρια πακεταρισμένο, άντρας δυό μέτρα, συνεσταλμένος σαν κορτσόπουλο.

"δεν ξέρω τι βιβλίο θα σ' άρεσε, λέει... ψάχνω όλο το πρωί ένα βιβλίο να σ' αρέσει !"

.

το ανοίγω.

διαβάζω στο εξώφυλλο :

"... γονείς και παιδιά, φοιτητές, μαθητές, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, μπακάληδες και αλάνια, γιαγιάδες και υπάλληλοι, συνδικαλιστές και ουδετερόφιλοι, μαθαίνουν μιά και καλή πως πρώτα κοιτάς που χύθηκε το αίμα σου και ύστερα διαλέγεις πλευρά.

ποιά είναι η σωστή και ποιά η λάθος απόφαση, όταν ο κόσμος γύρω καίγεται ;

πώς τσακίζεται η θεωρία στην πράξη ;

και ποιός μας βεβαίωσε, παρακαλώ, πως αυτή η χώρα ποτέ δεν πεθαίνει ;"

.

.

- αυτά λέει διάβασα, και σκέφτηκα ότι θα σ' αρέσει !

- εσύ, του λέω, ξέρεις τι γλύτωσες ; !

- τι ; με κοιτάζει ανύποπτα...

- στην τελετή επί τη αποχωρήσει σου, είχα αποφασίσει να πω :

"Γ. Κ.,

εγώ δουλεύω χρόνια, σαν ένα σκληρό, πεισματάρικο, ξεροκέφαλο μουλάρι. έτσι κι εσύ, σαν ένα σκληρό, πεισματάρικο, ξεροκέφαλο μουλάρι, τράβηξες μπροστά όλα τα χρόνια, το κάρο της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης !"

- και γιατί, ρωτάει, δεν μου το πες το μουλάρι ;

- γιατί δεν ήξερα το ακροατήριο, και ντράπηκα... ξένοι άνθρωποι, δεν ξέρω πως θα το παίρνανε, ν' ακούνε να σε αποκαλώ "μουλάρι" !

.

γέλια...

.

-άνοιξε, λέει, την κάρτα μου !

.

"αγαπημένη Α.,

μαζί με ένα μεγάλο Ευχαριστώ

για την αγάπη, την ευαισθησία και την προσφορά σου στην Εκπαίδευση, στο Περιβάλλον και στον Άνθρωπο.

... και το ταξίδι συνεχίζεται ...

με αγάπη και εκτίμηση

Γ.Κ."

.

υποθέτω, λέγοντάς μου Περιβάλλον, εννοεί το ανθρώπινο περιβάλλον...

συγκινήθηκα και δεν ρώτησα... μην τρέχουν και τα άϊ λάϊνερ...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

αύριο βράδυ

παίζουμε στον Μαραθώνα.

μη βρέξει, Θεούλη μου !

.

.

.

.

.

.

.