Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

.
απ' το πρωί σήμερα Τρίτη, ως αργά το απόγευμα δε σταμάτησα καθόλου...
παρ' όλ' αυτά, δεν προχωρεί τίποτα. απολύτως τίποτα.
τους ξαναλέω κάθε πράγμα χίλιες φορές και κάθε μέρα είναι ακριβώς σα να το ακούν για πρώτη φορά...
έτσι, κάθε μέρα είναι σα να ξαναρχίζουμε -πάλι απ' την αρχή- τη δουλειά !
το αποτέλεσμα είναι ότι τίποτα δεν προχωρεί.
μπα, δεν είναι η ιδέα μου... η αλήθεια είναι...
τίποτα δεν προχωρεί έτσι...
αύριο το πρωί, θα τους ξαναμαζέψω σε συζήτηση, για να χουμε όλοι, ολόκληρη την εικόνα της απραξίας...
.
.
.

νηστική ήμουν όλη μέρα, το βράδυ ήθελα να πιώ ένα γερό ποτό.
τα κορίτσια όμως είχαν άλλες διαθέσεις.
με πήγαν σχεδόν με το στανιό, στο Milos. δεν ήθελα να χαλάσω την παρέα.
δεν είχα όμως τέτοιο κέφι απόψε.
πήραμε φυσικά το μενού, που είναι πιό φτηνό.
το πιάτο με το χέλι, είχε μέσα δύο ακριβώς μπουκιές χέλι, όχι πιό μεγάλο απ' το μεγάλο μου νύχι...
το τυρί ήταν επίσης δυό κομματάκια σαν το νύχι μου...
άψογο το σέρβις και τα κουταλομαχαιροπήρουνα,
πολύ καλές οι γεύσεις, αλλά εγώ απόψε είχα κέφι για μιά καλή μπάρα
ή για Πετράλωνα
ή για Γκάζι
ή για χασαπο ταβέρνα με λίγο ψητό κρέας, έστω... και λαδόκολλες !
.
.

η Άσπα νευριάζει και με λέει "πινακωτή"
κάθεται πάντα και μου μιλάει απ' τη μεριά του κλειστού αυτιού.
"τι είπες;" τη ρωτάω συνέχεια.
"Εμένα με γνωρίζουνε
οι πιο μεγάλοι δρόμοι
δρόμοι που τους περπάτησα
μέχρι ν' αλλάξεις γνώμη."
.
κάνουν όλοι υπομονή μαζί μου.
μόνο εγώ βρίσκομαι σε απόγνωση με τον εαυτό μου.
.
.

η V., μας διηγιόταν το ταξίδι στην Αμερική.
όλο και κάτι πρόσεχα, απ' όσα έλεγε...
σίγουρα είπε ότι πήγε στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλλιφόρνια, μαγεύτηκε στο Γκραν Κάνυον, την εντυπωσίασαν τα κινηματογραφικά στούντιο και άλλα, που δεν τα πολυπρόσεξα...
.
.
.
.
έχουν σηκώσει κεφάλι πάλι, όλα τα φασιστοειδή...
αρπάχτηκα πολύ το απόγευμα στο Δ.Σ., κι είπα για μυριοστή φορά στον εαυτό μου
"φύγε από κει. δεν έχεις πιά εκεί δουλειά..."
απ' όταν το αποφάσισα, είμαι λίγο πιό ήρεμη
.
όμως, για να ιδούμε...
.
.
.
.
.
.
.


Δεν υπάρχουν σχόλια: