Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

.
.
.
όμορφη ήταν απόψε

η θάλασσα στη Ραφήνα !

έλαμπε κι άστραφτε το νερό,

και καθρεφτίζονταν τα σκάφη

σα σε γυάλινο καθρέφτη.

.

.
.


.
.
πήρα παγωτό χωνάκι,
από κείνο που βάζουνε με μηχάνημα
κι είναι κρέμα μαλακή
και στριφογυριστή
σαν πυργάκι.

περπάτησα πέρα δώθε
πέρα δώθε
πέρα δώθε την παραλία,
κρυμμένη μες στην τσεπούλα σου.
.
γυρίζοντας, πέρασα απ' το βουνό, να δω αν υπάρχει εκεί κανείς.

κανείς !

τι μαλάκας ήμουνα, τα τρία τελευταία χρόνια, ειδικά το τελευταίο, που ξημέρωνα το καλοκαίρι πάνω στα βουνά...
κοντέψαμε να εξημερώσουμε τις αλεπουδίτσες... έρχονταν το βράδυ και τις ταϊζαμε.

και τι θέλω εγώ τώρα να εκνευρίζομαι και να ανακατώνομαι σε αλλωνών δουλειές ;

τες πα...
.
.
.
.
το μεσημέρι πέρασε ο Τζώνυ.
αγαπημένος τρελός.
"ήρθα, ζουμερούλα !"
"καλώς το μακρυμάλλικο !"
.
.
.
αργά το βράδυ έπαιξα με τους δίδυμους.
.
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: