.
από το "Ημερολόγιο Ταξιδιού"
της k.m.
.
.
Δυτική Αφρική.
.
στο χωριό εκείνο (...), μου είπαν πως το Έϊτζ θερίζει. όσοι δεν ήσαν ασθενείς, ήσαν φορείς.
εγώ, είχα μαζί μου ένα καμιόνι με φάρμακα - ανθρωπιστική βοήθεια -, και είπα "θα πάω" !
καβάλα στο φορτηγό, και δρόμο... κοντά μου, ήσαν δυό στρατιώτες για φρουρά, και ο οδηγός .
ταξιδεύαμε για ώρες σε δρόμους απίστευτους ! οι λακκούβες είχαν διαστάσεις ελέφαντα.
φτάσαμε κάποτε...
.
στο χωριό, μας υποδέχτηκαν γυμνοί. ολόγυμνοι, όλοι.
εκεί, οι άνθρωποι είναι "ανιμιστές".
-η λέξη δεν προέρχεται από το animal, αλλά από το animus, δηλαδή την ψυχή.
ασχολούνται με τα πνεύματα-
μου ζήτησαν να βγάλω κι εγώ τα ρούχα μου.
"αυτό δεν μπορεί να γίνει, τους είπα. εγώ ήρθα εδώ για να φέρω και να σας αφήσω φάρμακα."
"δεν μπορούμε, μου είπαν να πάρουμε τα φάρμακα, αν πρώτα δεν ρωτήσουμε τις ψυχές"
"ρωτήστε λοιπόν τις ψυχές" λέω εγώ, και περίμενα με υπομονή.
χρειάζεται πολύ μεγάλη υπομονή για να επικοινωνήσεις με αυτούς τους ανθρώπους. μιά φίλη μου, μου δώρισε ένα εικόνισμα. την Αγία Υπομονή.
ήξερες πως υπάρχει Αγία Υπομονή ;
.
μου έφεραν ένα χαμηλό σκαμνάκι και κάθησα κοντά τους.
έπειτα από λίγο, άρχισαν να φέρνουν ζώα, για να κάνουν θυσίες στις ψυχές.
έφεραν ελέφαντα, τίγρη, λιοντάρι, κατσίκια, γάτες, ποντίκια, πουλιά.
.
άρχισαν σιγά - σιγά κι ολοένα πιό γρήγορα, να χορεύουν.
έχυναν με ένα κύπελλο στη γη και προσεύχονταν. χόρευαν όλο και πιό γρήγορα.
έσφαζαν ένα - ένα τα ζώα, για να κάνουν θυσίες.
λυπόμουν τα ζώα. μα δεν μπορούσα να κουνηθώ απ' τη θέση μου.
.
"Μάμα,
μου είπαν μετά, οι στρατιώτες της συνοδείας μου, Μάμα, κάναμε λάθος που ήρθαμε εδώ.
αν μας ζητούσαν αίμα λευκού, θα αναγκαζόμαστε να σε δώσουμε. δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς..."
.
ήθελα να φύγω. αποκεφάλιζαν μπροστά μου τα ζώα κι έριχναν τα κεφάλια τους σε ένα πηγάδι, δίπλα μας. στο πηγάδι το κεφάλι του ελέφαντα. όλα...
ο τόπος όλος ήταν μιά λάσπη από χώμα και αίμα. μύριζε απαίσια. έδιωχνα τις μύγες από πάνω μου, να μη με τσιμπήσουν, γιατί μεταδίδουν (εδώ ξεχνάω τη λέξη...).
αυτό κράτησε για ώρες, όλο το απόγευμα.
όσην ώρα οι άνθρωποι χόρευαν και προσεύχονταν, φώναζαν το όνομά μου.
.
ξάφνου, έπιασε ένας δυνατός αέρας, που λύγιζε τα δέντρα. σαν θύελλα.
τότε σταμάτησαν το χορό και περίμεναν.
η θύελλα κόπασε.
.
απ' το βάθος του πηγαδιού άκουσα να μου μιλάει η φωνή του πατέρα μου.
ελληνικά.
"παιδί μου, να συνεχίσεις τη δουλειά που ξεκίνησες να κάνεις.
συνέχισε να βοηθάς τον κόσμο και μη φοβάσαι !"
οι άνθρωποι άρχισαν να του μιλάνε και να του κάνουν ερωτήσεις, άλλοι στη ντόπια γλώσσα, άλλοι στα γαλλικά (διάλεκτος) .
σε όποια γλώσσα τον ρωτούσαν, το πνεύμα, τους απαντούσε.
κάποια στιγμή, άκουσα που είπε :
"τώρα θέλω να φύγω !"
έγινε ξανά ένας τρομερός αέρας, σα θύελλα.
μετά πάλι ησυχία.
.
ήταν πολύ αργά.
"δεν μπορείς να φύγεις μες τη νύχτα. είσαι "αρχή", μου είπαν. απόψε θα μείνεις εδώ. στο σπίτι του φύλαρχου"
ήξερα τις συνήθειες.
να μείνεις στο σπίτι του φύλαρχου, σημαίνει να σε πάρει στο κρεββάτι του.
"θα μείνω στο καμιόνι" είπα.
οι δυό φρουροί κοιμήθηκαν έξω. είναι συνηθισμένοι.
εγώ κοιμήθηκα για λίγο καθιστή, στο καμιόνι.
πρωί - πρωί, παραδώσαμε τα φάρμακα και φύγαμε.
.
.
.
.
.
.
.
.