.
γύρισε η Άσπα απ' το دبيّ‎‎.
την πήρα τηλέφωνο νομίζοντας πως είναι ακόμα εκεί, κι εκείνη μου λέει : άνοιξε την πόρτα ! έστεκε έξω απ' την πόρτα και γέλαγε, με ένα καλαθάκι χουρμάδες στο χέρι.
καθίσαμε στη βεράντα. κουβεντιάσαμε.
το دبيّ είναι ωραίο, μα της φάνηκε κι εκεινής σχετικά έρημο.
όταν μπορέσω θα φτιάξω ένα βιντεάκι, με دبيّ και أبو ظبي‎
.
στις 20.30 είναι πιά, ήδη βράδυ...
δεν ξέρω αν θα περπατήσουν οι θεατρικές παραστάσεις τέτοιαν ώρα... ανησυχώ, μα τώρα ό, τι έγινε, έγινε και δεν μπορεί να αλλάξει ...
δεν θα πεθάνω ΚΑΙ γι αυτό...
.
αν η Άσπα με τα παιδιά μείνει εκεί, ίσως θα πάω να μείνω μαζί κι εγώ.
απαλλάσσεσαι απ' την παρουσία μου. ησυχάζεις κι άπ' τον μπελά μου.
καμιά φορά, πρέπει κάτι να χάσουμε, για να δούμε αν άξιζε να το καταφρονέσουμε ή αν στ' αλήθεια η έλλειψή του μας νοιάζει.

οι μέρες στη δουλειά περνάν κουραστικά. λίγοι άνθρωποι, πολλή προσπάθεια. τίποτα δεν είναι αυτονόητο. το κάθε τι, έχει κόπο φυσικό μα κυρίως ψυχικό.
οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, στην πλειοψηφία τους δεν γουστάρουν πιά να δουλεύουν, ό, τι κίνητρο κι αν τους δώσεις...
το λέγω μετά λόγου γνώσης, εργαζόμενη 29 συνεχή χρόνια στο δημόσιο, 29 χρόνια να υπερασπίζομαι στο συνδικαλισμό τα δικαιώματά τους, ποτέ να μην κάθομαι ήσυχη στ' αυγά μου, πάντα να μπαίνω σε δοκιμασίες, κάθε, μα κάθε είδους...
αναρωτιέμαι , το κέρατο μέσα - θυμό έχω -, αναρωτιέμαι, ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, σε μόνιμες θέσεις στο δημόσιο, δεν βαριόνται να κάθονται όλη μέρα, δίχως να κάνουν κάτι ή δίχως να σκέφτονται ; και δεν ντρέπονται τον εαυτό τους ;
δε μιλάω να ντρέπονται τον κακό εργοδότη κράτος ή τους κακούς εργοδότες... τους έχω χεσμένους τους εργοδότες, μήτε ποτέ ένιωσα να δουλεύω για κάποιον εργοδότη. καύλα είχα με τη δουλειά. κακά, στραβά, με λάθη, με κουσούρια, να δουλεύεις ! αν δεν έχεις καύλα, τίποτα δεν φτουράει . και δεν μπορώ να βλέπω άλλο γύρω μου ετούτην την ξευτίλα του βολέματος... "γιατί να δουλέψουμε, αφού έχουμε δεμένο το γάϊδαρό μας και κανείς δεν μας απολύει ;"
ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ! των απιστεύτων απίστευτα !
δεν πρόκειται ποτέ να σιάξει η νεοελληνική κοινωνία, μήτε η νοοτροπία του νεόπλουτου - αεριτζή νεοέλληνα.
.
.
.
.

.

.

.

.

.

.