Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

.
μπήκαμε στο Σεπτέμβρη.
περνάει πιά πολύς κόσμος. τηλεφωνάν πολλοί.
εξ αιτίας της δυσπραγίας στη δουλειά, είχα θυμό απ' το πρωί, όχι απ' το πρωί, από χτες, μέσα μου.
τον έβγαλα και έξω μου... φασαριόζικα.
τον τελευταίο καιρό, αντιλαμβάνομαι πως δεν έχει νόημα να τα φορτώνουμε όλα μέσα μας. καλό είναι καμιά φορά να ανοίγει η βαλβίδα, να βγαίνει ο ατμός. αν θέλουμε να αποφύγουμε την έκρηξη. εξάλλου, θαρρώ πως και το περιβάλλον, πρέπει να παίρνει ένα μήνυμα.
το πρωί, μετά που βρόνταγα τις πόρτες, στο γραφείο δεν μιλούσε κανένας σε κανέναν, για αρκετή ώρα.
κατόπιν, μπήκαμε σε ολική επαναφορά...

η εξέδρα στήθηκε λάθος στην πλατεία !
πάλι καλά, που δεν τη στήσανε σε λάθος πλατεία !
το έντυπο που τυπώθηκε λάθος, ξανατυπώθηκε, σωστά αυτή τη φορά. μου το φεραν στις δέκα απόψε.
χτυπήσαμε δωδεκάωρο σήμερα, δέκα με δέκα, με διάλειμμα για φαγητό το απογευματάκι, με τα κορίτσια.
ευτυχώς, που υπάρχουν κι άλλω λογιώ άνθρωποι γύρω μας.
φιλότιμοι άνθρωποι κι ευαίσθητοι.
έχουμε και μιά χρήσιμη μικρή jongleur, που μας κάνει και γελάμε με τα καραγκιοζιλίκια της.
οι συζητήσεις στα διαλλείμματα, με την πρώτη ευκαιρία γενικώς περιστρέφονται γύρω απ' το προσφιλές θέμα, ποιό άλλο, τα αγόρια. το άλας της ζωής !

όλο το απόγευμα η μαστοράτζα έστηνε μία σπαστή σκηνή. εντυπωσιάστηκα !
παρακολούθησα λίγο. δεν είχα ξαναδεί... πέρασαν και φίλοι.
πριν λίγο, περασμένες δώδεκα, ήρθε απ' εδώ ο φύλακας να μου φέρει το κλειδί.

αύριο πάλι

.

.

.

.

.

.


2 σχόλια:

genna είπε...

Ψ Υ Χ Ρ Α Ι Μ Ι Α... :)

όλα θα πάνε καλά, από καρδιάς ευχή...

foteini είπε...

@
φιλί