..
οι νέοι !
.
.
.
.
.
.
.



αντί άλλου ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !
-ο νοών, νοείτω...-
.
.
.
euh, voilà, monpetitmozart,

τα παιδιά με το φιλότιμο και με τις ευαισθησίες, που λέγαμε !
voilà, monpetitmozart...
κι άντε τώρα, να σαι εσύ λέει, ένα κουρέλι από κούραση, το ηθικό σου κάτω απ' το μηδέν, νεύρα στην τσίτα, άγχος στα όριά σου,
και να προστρέχει ένα νέο παιδί σε βοήθειά σου!
γι αυτό έχω πει πολλές φορές,
"τα θεμέλιά μου στα βουνά"
κι η ελπίδα μου στα παιδιά !
στα παιδιά η ελπίδα μας!
στα παιδιά,
που βλέπουν καθαρά και που έχουν φιλότιμο.
.
και πειράζει, mikremoumozart,
που θέλω τώρα εγώ,
σα βλέπω τέτοια συμπαράσταση, και συντροφικότητα τέτοια,
πειράζει που θέλω να κλάψω από συγκίνηση;
πειράζει;
.
.
.
.
.
.

το τραγούδι του Παπακωνσταντίνου

στο video,

είναι βιωματικό

και από τα πολύ αγαπημένα μου

.

.

.

.