.
καθίσαμε ως αργά, μόνοι μας στη σκηνή και τραγουδήσαμε.
είχανε φέρει τα παιδιά μιά κιθάρα κι έναν μπαγλαμά. μόλις έφυγαν όλοι, ξεντύθηκαν και μάζεψαν το σκηνικό, έπειτα καθίσαμε άλλοι στη σκηνή, άλλοι κατάχαμα, κι είπαμε μερικά ωραία τραγούδια.
φοιτητές όλοι ή τελειόφοιτοι, μου άρεσε που παίζουν μπαγλαμά και που τραγουδάν τραγούδια λαϊκά και όμορφα.
είχε πολύ κόσμο και σήμερα, όπως τα περισσότερα βράδια...
ήρθαν πολλοί φίλοι μου, τυχαία όλοι μαζί απόψε ...
νομίζω ο μήνας περνάει αργά, νομίζω οι μέρες απ' το πρωί ως το βράδυ περνάν αργά...
είμαι και δεν είμαι ευχαριστημένη...
.
- είμαι,
γιατί ο κόσμος έρχεται, συμμετέχει, ψυχ αγωγείται, σχήματα νεανικά, φρέσκα επαγγελματικά, πειραματικά ή απλά ερασιτεχνικά έχουν βήμα έκφρασης.
κάποιοι, άνδρες ή γυναίκες, έρχονται και παρακολουθούν κάθε βράδυ κι αναρωτιέμαι αν πραγματικά θέλουν να έρχονται ή απλά δίνουν μιά διέξοδο στη μοναξιά τους.
.
- δεν είμαι,
γιατί η κατάσταση που διαμορφώνεται, όσο πάει με στριμώχνει...
"αν φύγεις, έλεγε απόψε ο Χρήστος πάνω στη συζήτηση, πάνε όλ' αυτά. μαθητικά και ενηλίκων, τελειώσανε"
αυτό το γνωρίζω.
είναι όμως αυτός λόγος για να μείνεις ;
όπως πάντα, μπερδεμένη...
αληθινά, δεν ξέρω ...


.
.
.
.
.
.