Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010

.
σε καλό να βγούν, τα τόσα καλά βράδια !
σε καλό να βγούν...
.
όλη η μέρα δύσκολη κι εξοντωτική.
το πρωί ήρθε ο Ν.
θα μου φέρει, είπε, το έργο του για τον Τάκιτο -τον Ρωμαίο Θουκυδίδη-.
το ονομάζει έργο της ζωής του, και δεν αμφιβάλλω, ότι θα είναι...
4 τόμοι, που θα κυκλοφορήσουν σύντομα...
.
το απόγευμα στο σ. χρειάστηκε να δώσω μερικές σκληρές απαντήσεις, σε κριτικές άδικες, λαϊκίστικες, πολιτικάντικες, σε κριτικές σκοπιμότητας και ξεδιαντροπιάς.
δεν λογαριάζω πιά τις κακοήθειες, δεν τις βάζω μέσα μου, μόνο χτυπάω τη μπουνιά στο τραπέζι και πού σε πονεί και που σε σφάζει, μάγκα μου.
.
το βράδυ ήταν καλό.
αρκετά καλό.
πανεπιστημιακοί καθηγητές και συζήτηση καλή, είχα κι απορίες που δεν μου τις λύσανε, μα δεν πειράζει...
ανταπέδωσα νοητά κι απ' την καρδιά μου τον χαιρετισμό, κι έκανα μεγάλη προσπάθεια να μαζέψω τα δάχτυλά μου. το κατάφερα, όπως εξάλλου όλον τον τελευταίο καιρό... όμως, είναι πύρρεια νίκη...
ποιόν νικάω ; τον εαυτό μου ; !
τον εαυτό μου ξεγελάω ;
.
κατάμεστο το θεατράκι. εισπράττω απ' τους ανθρώπους ενέργεια, θετική.
με κάλεσαν στο σπίτι, όπου έγινε καλή κουβέντα με έναν απ' τους πρωτεργάτες της δια βίου εκπαίδευσης, μεγάλη παρέα, φαγητό, πιάνο, τραγούδι. τραγούδησα.
άνθρωποι véritables, άνθρωποι με ελληνικότητα και αληθινά ενδιαφέροντα, δίνουν φιλία και εκτίμηση.
(δε νιώθω πολύ καλά από υγεία.
ζαλίζομαι και πονάω ολόκληρη.
σκέφτομαι, μην να φορέσω καμιά γαλάζια χάντρα ;)
.
.
.
.
.
.
.


Δεν υπάρχουν σχόλια: