Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

.
από υγεία δε νοιώθω και πολύ καλά...
όχι, δεν παραπονιέμαι. λέω, θα τα βγάλω πέρα...
αύριο χορωδίες.
μεθαύριο έκθεση ζωγραφικής, μουσική jazz και latin.
απόψε το βράδυ συναντήσαμε για συζήτηση, ίσαμε χίλιες γυναίκες...
όλο το απόγευμα σχεδιάζαμε, η Άσπα, η Άννα, η Ελευθερία κι εγώ. πάντα χρειάζεται κι ένα σχέδιο επί χάρτου, ανεξάρτητα απ' την ουσία σου και απ' το τι δουλειά τραβάς...
έτσι περνάν τα απογεύματα και τα βράδια. το πρωί ζωηρό 7ωρο ή 8ωρο...
προσπαθώ. προσπαθούν κι οι πέτρες, κι ας τις νομίζουν πέτρες... μικρά ζωντανά κοράλλια ήσαν, πριν γίνουν πέτρες.
.
τα δυό άστρα επικοινώνησαν ξανά, αναπάντεχα, σήμερα το μεσημέρι.
"πήραμε πάλι να σου πούμε, πως είσαι συγκλονιστική", είπε ο ένας.
ο διάβολος να με πάρει...
ντρέπομαι να μου λεν τέτοια...
τι συγκλονιστικό να διαθέτει άραγε ένα όστρακο εσωτερικά απολιθωμένο, που δίνεις μιά, μπλούμ, και το ξαναπετάς στη θάλασσα ;
.
je n' ai du gout que pour les pierres.
.
.
.
.
.
.
.


2 σχόλια:

genna είπε...

KAΛO MHNA!!!!!

Να προσέχεις, ορέ... :)

φιλιά!

:) :)

foteini είπε...

@
εκ του γραφείου.
διάλειμμα ολίγων λεπτών...

ΔΙΝΩ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΚΕΙΝΟ ΤΟ
"ορέ" !

φιλί γλυκό :)