.
ξύπνησα πρωί.
στο γραφείο σήμερα δεν ήρθε καθαρίστρια κι εχτές το βράδυ έτυχε να γίνει εκεί η επέλαση των βαρβάρων...
τουλάχιστον 100 άτομα πέρασαν απ' τις δυό μας τουαλέττες.
τουλάχιστον 10 κοπέλλες έφτιαξαν μαλλιά μέσα στο γραφείο, πολύς κόσμος μπαινοβγήκε και
καμιά εικοσαριά ηθοποιοί βάφτηκαν, γιατί δεν βολεύονταν στον χώρο που είχαν για "καμαρίνια"...
το πρωί όταν μπήκα μέσα, υπήρχαν παντού σακκούλες με σκουπίδια, μαλλιά παντού, κι απίστευτη βρώμα.
φυσικά, δεν θα άφηνα υπάλληλο να κάνει αυτή τη δουλειά...
φόρεσα γάντια, πήρα χλωρίνη, έτριψα τις τουαλέττες, καθάρισα το νεροχύτη, έπλυνα τα ποτήρια, σφουγγάρισα.
μέσα μου ευχαριστήθηκα. μιά άσκηση ταπεινότητας ήταν.
.
μετά, πήγα προγράμματα στο βιβλιοπωλείο, κατέβηκα στην πλατεία, όπου ήρθε και η Άννα κι ήπιαμε μιά κρύα μπύρα. η Άννα, όλα αυτά τα χρόνια, είναι ένα πιστό σκυλί. απ' αυτούς, που μπορείς να ακουμπίσεις τη δουλειά σου και να είσαι ήσυχος
.
το απόγευμα κουβέντιασα με τον Γιάννη, "είδα ένα όνειρο χτες, μου λέει, ήμουνα μέσα σ' ένα μαύρο τούννελ και οδηγούσα".
του είπα πως χτες βράδυ τον είδα στον ύπνο μου.
"κακό όνειρο;" με ρώτησε ανήσυχος . όχι, όχι κακό.
εγώ όνειρα δε βλέπω... τις τελευταίες μέρες μόνο
.
κατόπιν είδαμε μιά αξιοπρεπή, ερασιτεχνική θεατρική παράσταση, γλυκόπικρη, λίγο γέλιο, λίγο κλάμα, του Μ. Κορρέ "το διπλανό κρεββάτι"
όσο το σκέφτομαι, τόσο πιό πολύ το συνειδητοποιώ και μου αρέσει, που έχουν την ευκαιρία και βήμα να εκφράζονται οι άνθρωποι...
.
μιλήσαμε στο τηλέφωνο με την κυρία Α. Ζ. την είχα πάρει εγώ προ ημερών, για να την καλέσω στην παράσταση της Αγγέλας.
γλυκειά γυναίκα !
.
περιμέναμε να ξεντυθούν οι ηθοποιοί, να κεραστούν, να ξεκουραστούν λίγο,
μόλις έφυγαν μαζέψαμε όλα τα συμπράκαλα, ξανάπλυνα τους νεροχύτες, επιστρέψαμε στο O/fest τις πιατέλες τους, πήγαμε την Ελευθερία σπίτι και νάμαι κι εγώ, σπίτι μου
.
αύριο πάλι...
.
.
.
.
.
.