.
χτες Τετάρτη είδα πολύ κόσμο.
να είναι καλά οι άνθρωποι... έρχονται μόνοι τους... "εδώ είμαι ! τι θέλεις ; χρειάζεσαι τίποτα ;"
ξέρω κι εγώ ; τι να χρειάζομαι ; λίγη αγάπη μονάχα, αυτό που χρειάζονται όλοι οι άνθρωποι...
όλο το πρωί ως αργά πέρασε πιεσμένο. η Κατερίνα με τον Χάρη περίμεναν να φύγουμε για εξωτερικές δουλειές από τις εννιάμιση το πρωί ως τη μία το μεσημέρι, μέσα στο αυτοκίνητο ! τώρα έρχομαι, ύστερα έρχομαι... ξεροστάλιασαν. καταντράπηκα μα δε γινόταν κι αλλιώς. πέρασε ξαφνικά ένα κύμα από κει.
τώρα, αφού μπήκαμε στο χορό, θα χορέψουμε...
.
Τετάρτη απόγευμα δε χάνω με τίποτα το μάθημα, που εδώ που τα λέμε, δεν είναι και απ' τα πιό εύκολα...
στη σχολή, η Φιλοσοφία ήταν μάθημα επιλογής. την πήρα όλες τις χρονιές, καθηγητής ο Μουτσόπουλος.
είναι ζόρικος ο Heidegger, καθόλου μα καθόλου δεν θυμόμουνα τι λέει και τώρα που τ' ακούω γενικά δεν συμφωνώ με την κοσμοθεωρία του.
έχει ενδιαφέρον πάντως, κι ακόμα καλύτερο φυσικά, είναι να ακούς το λαμπρό μυαλό που το αναλύει.
.
το βράδυ είδα τους παλιούς κι αγαπημένους μου. κάθε φορά, παρόμοιον καιρό γίνεται μιά γερή μάζωξη. φέτος την είχε κανονίσει ο Κωστάκης.
όλοι εδώ είμαστε, ο ένας για τον άλλο, les mousquetaires. χρόνια ψωμί κι αλάτι. συνεννοείσαι με τα μάτια. ξέρεις που πατάς...
.
όπου κι αν είμαι, με όποιους, ό, τι κι αν κάνω, μήτε μιά στιγμή δεν σ' άφισα. και να το θελα, δε θα μπορούσα.
..
αργά, καταλήξανε φυσικά στις μπύρες και τα κρασιά, όπου εγώ ήπια σκέτο νερό. πήρα όμως απ' το περίπτερο μιά σοκολάτα. crunch.
.
στον ύπνο είχα όλη νύχτα πονοκέφαλο. τις τελευταίες ώρες ήπια δυό depon, χωρίς αποτέλεσμα. ίσως να ξεκουραστώ λίγο τώρα το πρωί. σήμερα, ας πιάσω δουλειά από μεσημέρι.
.
.
.
.
.
.