.

"χαϊδέψτε έναν κύκλο, και θα γίνει φαύλος..."

.
.

Όσο σπουδάζαμε, το θέατρο "του παραλόγου" ήταν απ' όλα το αγαπημένο μου. Όσο το ένιωσα δηλαδή, όσο μπόρεσα να το καταλάβω, όσο το διάβασα κι όσο είδα...
Μπέκετ, Ιονέσκο, Ζαν Ζενέ, Πιραντέλλο ?, Ζαρρύ, Άλμπυ, Αρραμπάλ, Πίντερ ?
Αυτούς γνωρίζω, κάποιοι απ' αυτούς μπορεί να μην είναι καθαροί εκπρόσωποι, και βέβαια, υπάρχουν κι άλλοι, που δεν τους ξέρω.
Από τον Ιονέσκο γνώριζα le roi se meurt, la cantatrice chauve, τον ρινόκερο, les chaises, τον Αμεδαίο. Αυτά, τίποτε άλλο.
.
Απόψε με κάλεσε ένας φίλος και είδαμε σε σχολική παράσταση "το παιχνίδι της σφαγής", σε μετάφραση του Ερ. Μπελιέ.
Άλλη μιά φορά μου άρεσε ο Ιονέσκο. Το πνεύμα του, οι διάλογοί του. Το θέατρό του τέλος πάντων... Με συγκινεί και γελάω.
.
.

με ενδιαφέρει η θεατρική αγωγή στο σχολείο.
είμαι κουρασμένη απόψε και νυστάζω, γιά να καθίσω τώρα να εξηγήσω γιά ποιούς λόγους πρέπει, κατά τη γνώμη μου, στο σχολείο να γίνεται θεατρική αγωγή και μουσική εκπαίδευση, εκτός μαθημάτων.
με μιά λέξη, τα θεωρώ απαραίτητα, γιά το καλό μεγάλωμα των παιδιών.
οι γονείς να ενδιαφέρονται γι αυτό, το σχολείο, η αυτοδιοίκηση, το κράτος.
.
είδα απόψε - σε δήμο πλούσιο της περιφέρειας - ότι την θεατρική αγωγή την πληρώνουν οι γονείς των μαθητών.
απούσα ( επί της ουσίας ) η αυτοδιοίκηση, από πράγματα εξαιρετικά σημαντικά, γιά την εκπαίδευση των παιδιών.
μονάχα εγώ το έθεσα de facto, το επέβαλα χωρίς πολλές κουβέντες, κι έπειτα έκανα το σκατό μας παξιμάδι και πλήρωνα.
τι να λέμε τώρα ; και γιατί να μιλάμε ;
με πιάνει το γαμώτο και μιά τσαντίλα ...
.
μικρέμουΜότσαρτκαληνύχτα
.
.
.
.
.