καθίσαμε αργά, στο Παριζιάνικο "Petite Fleur", στην πλατεία ψηλά στα σκαλιά, δίπλα στην παλιά εκκλησία του Αγίου Νικολάου.η Α. φλυαρούσε, μιά γιά τα παιδιά της , μιά γιά τη ζωή της, όλα...
δεν έβγαλα το παλτό, τυλίχτηκα ζεστά, κούρνιασα πλάϊ στο παράθυρο με τα κουρτινάκια, κι ονειρευόμουνα καθιστή, αμίλητη κι ακίνητη σχεδόν. νύχτα έξω.
σκέφτηκα, γυρίζοντας να ανεβάσω τη μουσική του Sidney Bechet, μα τώρα όχι, δεν έχω κέφι.
.
.
.
.
.
.
δεν έβγαλα το παλτό, τυλίχτηκα ζεστά, κούρνιασα πλάϊ στο παράθυρο με τα κουρτινάκια, κι ονειρευόμουνα καθιστή, αμίλητη κι ακίνητη σχεδόν. νύχτα έξω.
σκέφτηκα, γυρίζοντας να ανεβάσω τη μουσική του Sidney Bechet, μα τώρα όχι, δεν έχω κέφι.
.
.
.
.
.
.
3 σχόλια:
Καμιά φορά οι ομιλίες δίπλα μας είναι σαν ένα κελαρυστό ποτάμι που θορυβεί μονότονα και μπορείς δίπλα του να ταξιδεύεις 'οπου θέλεις. Καμιά φορά όπου δεν θέλεις.. Αυτό σου χαλάει το κέφι.
Και το δικό μου χαλασμένο είναι απόψε-αν σε βοηθάει καθόλου αυτό..
Χαλασμένο παρόλο που άκουσα ένα Γοητευτικό ομιλητή- ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή από τους Λίγους που μπορούν να έχουν τόσο χαρισματικό, συναρπαστικό και διεισδυτικό λόγο, που μου έδειξε νέους δρόμους.. Κι όμως! Επειδή κυλούσε παράλληλα από άλλη διαδρομή σκέψης, δεν μπόρεσα να απολαύσω και να απορροφήσω το μέγιστο επειδή μ απασχολούσε το Μέγιστο στερέωμα..!
Σε νοιώθω!
@
όταν έρθω,
θα πηγαίνουμε μαζί στις εκδηλώσεις; :)
μπα,
δε με χαλάει η κουβέντα απ' τους δικούς μου ανθρώπους, ό, τι κι αν λένε...
άλλη φορά μιλάω ατέρμονα εγώ κι ακούει η Άσπ.
σε απασχολούσε το Μέγιστο στερέωμα, ε ;!
ωραία!
όταν έρθω,
μετά τα στερεώματα, θα πηγαίνουμε σπίτι.
αν είναι χειμώνας, θα πίνουμε ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί και κουβέντα.
αν είναι καλοκαίρι,
έξω στην πεζούλα, με τα πόδια κρεμαστά στη θάλασσα :)
μην έχεις χαλασμένο κέφι.
ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝΕ,
θα δείτε,
ΟΛΑ ΘΑ ΦΤΙΑΞΟΥΝΕ.
@
α ! regina rosas amat,
ξαφνικά μου ήρθε ! :
ΠΟΣΟ γοητευτικός ήταν
ο "από τους λίγους κ.τλ., κ.τ.λ. ;"
:):):):):):):)
έλααα,
άστε με λίγο να παίξω :)
Δημοσίευση σχολίου