.
ακούγοντας ένα μικρό κοτσύφι να κελαηδά το πρωί, θυμήθηκα λίγο πως η ζωή είν' ωραία !
μου ήρθε αυτό στο νου σα ξαφνική ανάμνηση !
το κελάηδημα του κότσυφα μοιάζει λίγο με του αηδονιού, έχει κι αυτό τρίλιες, γυρίσματα, θυμίζει κι αυτό φλάουτο, είναι γλυκό και μελωδικό.
κι η ζωή -ξεχασμένη να περιμένει κάπου-, θυμάμαι λίγο ότι έχει ομορφιά, έχει πράματα να ζεις, έχει μιάν ομορφιά, έτσι, σαν το κελάηδημα του κότσυφα.
.
τα σκληρά χρόνια και τα δύσκολα, ας μείνουν πίσω.
ο μικρός μολυβένιος στρατιώτης σου, του Český Krumlov θα σηκωθεί να σταθεί όρθιος, και στα δυό του ποδάρια.
την έχασε τη μάχη, ποιά μάχη, ολόκληρο πόλεμο έχασε ! μα τι να γίνει ;
έχει η ζωή γυρίσματα... και τα μικρά μαύρα κοτσύφια που τραγουδάν στα δέντρα, είναι αδιάψευστη απόδειξη μιάς ομορφιάς, που υπάρχει...
.
έτσι λιτά...
.
.
.
τελείωσα τον Ο Νήλ κι έπιασα χτες αργά την cantatrice chauve.
βιβλία που μ' αρέσανε πριν χρόνια...
δεν θυμόμουνα καν, ότι αρχίζει έτσι :
.
"εσωτερικό αστικού εγγλέζικου σπιτιού. εγγλέζικες πολυθρόνες. εγγλέζικο βράδυ. ο κύριος Σμίθ, εγγλέζος, κάθεται κοντά στο εγγλέζικο τζάκι, μέσα στην εγγλέζικη πολυθρόνα του, και τις εγγλέζικες παντούφλες του.
καπνίζει την εγγλέζικη πίπα του και διαβάζει την εγγλέζικη εφημερίδα του.
έχει ένα μικρό, γκρίζο, εγγλέζικο μουστάκι και φοράει εγγλέζικα γυαλιά.
δίπλα του, σε μιά άλλη εγγλέζικη πολυθρόνα κάθεται η κυρία Σμίθ, μαντάροντας εγγλέζικες κάλτσες.
μιά μεγάλη διάρκεια εγγλέζικης σιωπής.
το εγγλέζικο ρολόϊ του τοίχου, χτυπάει δεκαεπτά εγγλέζικες φορές"
.
το θυμήθηκα και διασκέδασα !
.
.
σήμερα ξύπνησα αργά.
θα ντυθώ, θα φορέσω τα καινούργια μου all stars, και θα βγω να περπατήσω στον ήλιο. θα ψωνίσω. πορτοκάλια, τυρί, λαχανικά, ίσως αν βρω άγριες αγκινάρες, φρέσκα μανιτάρια, σπανάκια, χόρτα, φράουλες.
είναι μιά μικρή χαρά αυτή... πίστεψέ με, είναι μιά μικρή χαρά ο ήλιος, οι άγριες αγκινάρες και οι φράουλες !
.
.
.
χτες βράδυ, ξεκινήσαμε την Ελληνική ιστορία και Τουρκοκρατία.
είναι συγκινητική η προσέλευση των ανθρώπων ! μερικές εκατοντάδες κόσμος σε συνθήκες ευλάβειας και απόλυτης σιωπής, πολλοί όρθιοι επί τρεις ώρες.
πήγαμε με την Ευγ., τη Βιβή, την Γ., τη Χρυσ., τον Μίμη και τη Μαρία μου.
θάρχονται κάθε Δευτέρα να με παίρνουν απ' το σπίτι.
les mousquetaires... θα ξαναβρώ τους φίλους μου, που με περιμένουν χρόνια...
αρχής γενομένης από το 2003.
τι να γίνει... έχει η ζωή γυρίσματα...
.
.
.
.
.
.