Τρίτη 17 Μαΐου 2011

.

signature

foteini

.

.
"Δικά σου,

οι γλυτσίνες,
οι κόκκινες τουλίπες,
οι νεοσσοί πελαργοί
κι οι χελιδονοφωλιές.

Δικά μου,

τα άγρια ρείκια, τα γαϊδουράγκαθα,
τα “μη με λησμόνει”,
κι οι μαργαρίτες μαδημένες
un peu "

.
.
.
Αντιγράφω
από τη μικρή συλλογή "Journal - Μ. p. T."
.
"Κάποτε, να μου το θυμηθείς, σα θα καθόμαστε συντροφευμένα ο ένας πλάϊ στον άλλο, θα θυμόμαστε τα λάθη που μας σακάτεψαν άλλοτε και θα γελάμε τρανταχτά. όχι τρυφερά σαν σήμερα, όχι στοργικά σαν αύριο... τρανταχτά !
θέλει και το γέλιο το χρόνο του, γιά να εννοήσει, να ωριμάσει, να εννοήσει, να συγχωρέσει, να εννοήσει, να αλαφρύνει, να εννοήσει, να λατρέψει, να εννοήσει, να κουβεντιάσει, να εννοήσει, να ζητήσει, να εννοήσει, να μεταλάβει.
χρειάζεται και το γέλιο το χρόνο του.
γι αυτό ο καλός Θεός έφτιασε την αιωνιότητα"
.
.
.
.
.






8 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Tο.... Πι(στό) ξωτικό ,ήρθε να κλέψει un peu ....φεγγαράκι και ένα γαϊδουράγκαθο και..να χαμογελάσουμε τρυφερά για μια μικρή στιγμή παρεούλα....

Χαρ. Αλβερτος είπε...

ΜΙΑ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΑΝΤΑΞΙΑ ΣΟΥ!
ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΓΙΟΜΟΥ, ΜΑΓΙΑΤΙΚΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΝΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ "LUZ DE LUNA" ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ CHAVELA VARGAS!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

foteini είπε...

@
τι καλά,
σαν περνάς απ' εδώ, ξωτικούλα !

Πι, όπως ΠΙ(ΣΤΌ) !

δίνω μεγάλη βαρύτητα στην πίστη.
δεν ξέρω γιατί...
και φυσικά δεν εννοώ τη θρησκευτική πίστη...

θαρρώ είναι απ' τα πιό σπουδαία μου,
η πίστη στον άνθρωπο
η πίστη στον φίλο
η πίστη στην αγάπη και στη συντροφικότητα.

πίστη σημαίνει
να έχει μπέσα ο λόγος σου
και τα αισθήματά σου.
Ο, ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟ...

δεν είναι σπουδαίο, ξωτικούλα μας ! ;



πολύ μου άρεσε αυτό, με το φράγμα (dam)του ποταμού Άμστελ !
είδα το Άμστερνταμ μόνο από πάνω, τα καναλάκια του σε χαμηλή πτήση
και τράνζιτ λίγες ώρες στο αεροδρόμιο,
ανάμεσα σε τουλίπες κάθε λογιώ,
πορσελάνες delft,
διαμάντια -ήταν ακόμα στη γη η εποχή των διαμαντιών- :)
και ξύλινα...

είναι υπέροχη πόλη ;

σε φιλώ :)

foteini είπε...

@
κι εγώ σου εύχομαι τα καλύτερα,
ταξιδευτή.

σε ευχαριστώ γιά τον καλό σου λόγο, αν και δεν αντιλαμβάνομαι το "αντάξιά σου"...
ταπεινά μηρμηγκάκια είμαστε...

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ανάμεσα στα γαιδουράγκαθα τα ρείκια και τις μαδημένες μαργαρίτες -έστω και un peu- ελπίζεις να μην προσεχθεί ιδιαίτερα αλλά και να μην παραπεταχτεί το καλά(;) κρυμμένο "μη με λησμόνει"
Αυτό όμως είναι ΚΑΙ η Επικεφαλίδα!

Σου χαρίζω μερικές δικές μου πασχαλιές αρωματικές απ αυτές που τις λες :γλυτσίνες..

foteini είπε...

@
"Το τενόρε της ψαλιμουδίας" !

πού πάτε, Τατ. και τα βρίσκετε, αυτά τα φοβερά !


το "μη με λησμόνει", Τατ.,
δεν είναι παρά ένα μικρό ανθάκι...

:)

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Ώστε δεν είναι παρά ένα μικρό ανθάκι;
Ωστόσο την κάνει τη ..δουλειά του!

"Το τενόρε της ψαλιμουδίας" διάβασες τι ακριβώς είναι. Η φωνή του τενόρε κατέχει εξέχουσα θέση στην τετραφωνία.

Σε φιλώ...σε σοπράνο μέτζο..!

foteini είπε...

@
"Το τενόρε της ψαλιμουδίας" !

αν ποτέ έρθω να εγκατασταθώ εκειδά,
θα μ' άρεσε να ασχοληθώ με ένα ΓΛΩΣΣΙΚΟ ΠΑΡΕΡΓΟ !

είναι συν αρπαστική η γλώσσα :)