Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

.
στο ησυχαστήριο πάντα
.
.
έφτιαξα ένα ιστολόγιο "amateurde..."
θα ήθελα εκεί να γράφω γιά το ψωμί των φτωχών ανθρώπων πρώτα... γιά το δικό μας δηλαδή...
.
.

εδώ που βρίσκομαι έχει μόνο τιτιβίσματα, γαβγίσματα, τρι τρι τρι και τον θόρυβο των κεραυνών που ρχόνταν το μεσημέρι από μακριά.
έβλεπα τις αστραπές να σκίζουν τον ορίζοντα κι ήξερα ότι στους λόφους της Αθήνας βρέχει.
εδώ εγώ, πήγα στη θάλασσα. μου άρεσε και σήμερα. πάντα μ' αρέσει...
είχα κοντά και τον υπέροχο James Joyce.
.
νιώθω μιάν ευγνωμοσύνη στην πόρτα που μπαίνεις, στο κλειδί που ξεκλειδώνεις, στους τοίχους που σε αγκαλιάζουν σαν τελειώνεις τη δουλειά και γυρίζεις σπίτι.
αναρωτιέμαι αν είναι κάπου κοντά να σε φυλάει εκείνο το μικρό ξύλινο αγγελούδι που μου ζωγράφισαν πάνω στη γέφυρα του Καρόλου.
.
τίποτ' άλλο... όλα ανείπωτα. τα μη λεγόμενα.
.
μονάχα με τον εαυτό μου έχω θυμό.
μονάχα...
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αυτό το θυμό πρέπει σε Κάτι να τον μεταβολίσεις Οπωσδήποτε!!!
Είναι επικίνδυνος αυτός ο θυμός εκεί που τον στεγάζεις και βλάπτει όλα τα όργανα. Πέτα τον στο γιαλό..έστω!

foteini είπε...

@
θα ήθελα να ρθω κατά κει, να κάνουμε καμιά βόλτα και κανα μπάνιο.

θυμώνω με την πίστη μου,
βασίλισσα...


:)