Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

.
βραδυνός περίπατος στους άγιους τόπους.
.
.
ήρθαν οι γυναίκες και με πήραν γιά περίπατο.
.
Μοναστηράκι, Θησείο, Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
.
καθίσαμε σε μιά ταράτσα φάτσα στον Βράχο.
δεν μ' άρεσε... δεν είναι υποχρεωτικό να σ' αρέσουν όλοι οι χώροι γύρω απ' την Ακρόπολη !
ψηλά ήταν, μα στριμωχτά, πολυκοσμία, ένας γυάλινος τοίχος σου κοβε τον αέρα, σκοτεινά - να μη βλέπεις τι πίνεις - και το κυριότερο πολλή φασαρία... πολύ μπούρου μπούρου...
παράξενη είμαι ; μπορεί και νάμαι ...
.


.
κοίταζα το Θησείο, του Φιλοπάππου, τον Λυκαβηττό.
ο Λυκαβηττός, κατά Κωστή Παλαμά, δεν πονεί, πονάει, μάνα μου ...
.


.
αγόρασα απ' τους πλανόδιους ένα μικρό απολίθωμα, να κρεμάσω με δερματάκι στο λαιμό.
ο μάστορας, μου είπε ότι είναι χιλιάδων ετών, δεν ξέρω πόσων χιλιάδων είναι, μήτε και μ' ενδιαφέρει, απλά, μου αρέσουν πάρα πολύ τα απολιθωμένα όστρακα.
μου άρεσαν και κάτι τρελά σκουλαρίκια, μα η Μαρία μου δεν μ' άφισε να τα πάρω...
θα τα πάρω όταν ξανακατέβω μονάχη μου.
λίγους παράδες όλ' αυτά...
.
βρήκα χαμαί και ερμηνευτικές σημειώσεις γιά την Αποκάλυψη. κοντοστάθηκα μα δεν τις πήρα. ας διαβάσω καλύτερα τις μεταφράσεις των ποιητών, κι ό, τι κατάλαβα, κατάλαβα...
.
.
αύριο, θάναι μιά άλλη μέρα.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια: