.
χτες
και σήμερα όλη μέρα, με τις φίλες μου. τι καλή, που είναι η συντροφικότητα !
.
αγόρασα και μερικά βιβλία σήμερα :
- τις επιστολές της madame Έλγιν στη μητέρα της, απ' όπου παίρνουμε πληροφορίες σχετικά με την κλοπή των μαρμάρων...
.
- τις περιηγήσεις του Παυσανία στην Αττική
.
- την Οδύσσεια απ' τις εκδόσεις Ζαχαρόπουλου,
σειρά "βιβλιοθήκη αρχαίων συγγραφέων"
και επιμέλεια της έκδοσης Γιάννη Κορδάτου !
με ευχαριστεί ακόμα, το ότι υπάρχει μέσα και το αρχαίο κείμενο.
το βρίσκω αδιανόητο, να πουλάν σκέτες τις μεταφράσεις...
.
- και τέλος, η 30φυλλιά μου χάρισε ένα βιβλίο του Χριστόφορου Λιοντάκη
.
.
έφαγα ρύζι μαύρο, κατάμαυρο από μελάνι σουπιάς.
.
.
.
.
.
.
.
.
4 σχόλια:
καλησπέρα
αυτό μαύρο ρύζι μου ξύπνησε μνήμες τραυματικές...
ήμουν πουλές στη λισσαβώνα και σαν πείνασα μπήκα σ΄ ένα συμπαθητικό - όπως όλα της πορτογαλίας - μαγεριό. γέμιζαν μόνοι οι πελάτες τα πιάτα τους από ένα μεγάλο παγκο πούχε του κόσμου τα καλά... και είδα ένα ταψί με μαυρο ρύζι και καλαμαράκια. δεν είχα δοκιμάσει ποτέ καλαμαράκια με ρύζι σε μελάνι σουπιάς, και γέμισα ένα μεγάλο πιάτο σίγουρος για την τέλεια επιλογή...
μα σαν δοκίμασα το ρύζι κάτι δεν πηγαινε καλά... και το καλαμαράκι ήταν σκληρό, και είχε γεύση κρέατος.... και όταν συνειδητοποίησα πως έτρωγα αυτιά γουρουνιού σε ρύζι μαγειρεμένο με κοτόπουλου, .... μπήκα σε αναγκαστική δίαιτα για μέρες. νερό εμφιαλωμένο και άσπρο κρασί για να ξεχάσω...
νάσαι πάντα καλά
@
θα κάνω μπλιάχ,
σαν τα παιδάκια :)
Mariscos !
γιατί, παιδούδι μου,
άλλαξες τα Mariscos ?!
το ξέρεις, θαρρώ, ότι μ' άρεσαν οι φουφούδες έξω από κάθε σπίτι,
όπου ψήνουν τις σαρδελλίτσες τους !
Mariscos και Pastel de nata !
το τραμ στις ανηφοριές της Lisboa
(από το Ulysse...),
το porto ,
τα λιμανάκια στον Ατλαντικό με τα απίστευτα όστρακα και τις μπουρούδες,
ο Luίs de Camoes
ο Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa
και φυσικά, τα Azulejos !
αχ, Πορτογαλία, αξιοπρεπή φτωχιά συγγένισσα, αγαπητή,
αγαπητή !...
Υ.Γ.
γιατρέ,
σου ταιριάζει πολύ καλύτερα αυτή η μουρίτσα!
:):)
χεχε ευχαριστώ για το σχετικό με τη "μουρίτσα" σχόλιο. ποιος είπε πως η τεχνολογία δε μας κάνει πιο ανθρώπινους;
όσο για την πορτογαλία, ναι τώρα που είμαι τρεις περίπου μήνες μακριά της, τώρα κατάλαβα πόσο την αγάπησα. πριν ήταν σαν τη συμβία μου.... δεδομένη.
καλά να περνάς
@
καλό Σ/Κ :)
Δημοσίευση σχολίου