.
στο κελί...
.
ακεφιά ... δεν είμαι και πολύ καλά...
ίσως να φταίει ο αέρας, που φυσάει εδωδά δυό μέρες αδιάκοπα, όχι δυό μέρες μα δυό ολόκληρα μερόνυχτα, χωρίς σταματημό.
δυνατός αέρας, λυγίζει τα δέντρα, έχει πολύ βουητό, τα παίρνει και τα σηκώνει όλα στο διάβα του.
ίσως και να με κούρασε ο αέρας κι αυτό το φυσομανητό...
ίσως και να χρειάζομαι λίγη γαλήνη. τέρμα οι βόλτες από σήμερα.
.
.
.
μπορεί και νάναι η ιδέα μου, μα θαρρώ κάθε φορά που ποτίζω τα δέντρα, κάθε φορά που γεμίζει ο λάκκος και πίνουν νερό, ο καρπός της ελιάς σα να μεγαλώνει, σα να φουσκώνει...
φυσικά, μπορεί να είναι και παιχνίδι της φαντασίας μου...
εσύ δεν κατηγορείς, πως "φαντάζομαι πράγματα" ; !
.
.
.
.
.
.
.
.