Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

.
όμορφα Φθινοπώριασε...
.
φωτίζει σιγά - σιγά...


.
ο ήλιος βγαίνει στον Υμηττό
.
.
θα φέξει σε λίγο κι ο ευλογημένος βράχος...
.

.
σε λίγο θα φέξει κι η θάλασσα
.

.
δεν είν' εύκολη η πορεία...
.

.
βαδίζω αδιάκοπα όμως...
.

.
κυκλαμιές παντού
.

.
πρέπει να χω σταθερό προσανατολισμό
.

.
και να συνεχίσω να βαδίζω ...
.
κρόκοι πανέμορφοι
.

.
τριγύρω, αρχίζουν τα καφεκόκκινα χρώματα
.

.

.
η Κ. είναι ορειβάτισσα
.

.
ω, οι υπέροχοι κρόκοι !
.



















.
.
.
.
.
.
.

2 σχόλια:

Roadartist είπε...

Πότε πρόλαβες; :) Μου λείπει η επαφή με τη φύση, είναι ένας από τους πλέον καλύτερους τρόπους ψυχοθεραπείας, ηρεμείς, αλλά και ταυτόχρονα φιλοσοφείς και διδάσκεσαι. Ως παιδί της πόλης, πάντα μου έλειπε, αλλά σήμερα ακόμη περισσότερο. Φιλιάααααα!

foteini είπε...

@
εγώ είμαι χωριατούλα :)