.
από βραδύς δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι. τρομερή στενοχώρια και εκνευρισμός.
το αφεντικό φώναξε τη Σ. και της ανακοίνωσε : "κάθε ενάμιση μήνα, θα παίρνεις 550 €"
(!)
πώς δηλαδή κάθε ΕΝΑΜΙΣΗ μήνα ;!
ΠΏΣ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΘΕ ΕΝΑΜΙΣΗ ΜΗΝΑ ; ! δεν το κατάλαβα αυτό ...
βρε, κάθε ενάμιση μήνα θα πληρώνονται στην Ελλάδα οι άνθρωποι ; !
η Σ. μεγαλώνει μονάχη της δύο παιδιά. 800 € το μήνα έπαιρνε στον ιδιώτη ... καλώς.
να της κάνει και μιά περικοπή, αφού περικόψανε από όλους μας... καλώς.
πώς προκύπτει, βρε ξεδιάντροποι, το 550 γιά ΕΝΑΜΙΣΗ μήνα ; !
.
βρεεεεεε ρεμάλια, σύμπαντες και συμπούπουλοι, έχετε αφήσει την εργοδοσία ασύδοτη, να βιάζει τους ανθρώπους !
.
μας έχετε τρελάνει στην τηλεοπτική πολυλογία και παπαρολογία, και τα παιδιά ψάχνουν δουλειά, μάταια στη χώρα μας και μετανάστες στο εξωτερικό...
.
το μυαλό μου δουλεύει χωρίς σταματημό ...
πώς να κοιμηθείς ;...
.
.
.

Και να, τι θέλω τώρα να σας πω

Μες στις Ινδίες μέσα στην πόλη της Καλκούτας,
φράξαν το δρόμο σ' έναν άνθρωπο.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο κει που εβάδιζε.
Να το λοιπόν, γιατί δεν καταδέχουμαι
να υψώσω το κεφάλι στ' αστροφώτιστα διαστήματα.
Θα πείτε, τ' άστρα είναι μακριά
κι η γη μας τόσο δα μικρή.


Ε, το λοιπόν, ό,τι και να είναι τ' άστρα,
εγώ τη γλώσσα μου τους βγάζω.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας άνθρωπος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας άνθρωπος που τον αλυσοδένουνε.
.
.
.
.
.
το πρωί, με πήρε η Κατερίνα και τσακ μπαμ πήγαμε γιά μιά δουλειά, στην Κορινθία .
ανάσανα λιγουλάκι.
δεντρολίβανο.

.
έκοψα τις ντομάτες του Στέλιου, ένα αγγούρι, ένα κολοκυθάκι, πιπεριές
.

.

.
έκοψα τα ροζ χρυσάνθεμα του ποιητή μας
.

.
έκοψα και τα χρώματα του φθινόπωρου
.

.
και βάδισα κοντά στη θάλασσα
.

.
.
δύσκολα ανασαίνω απ' το κρυολόγημα.
.
έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο ...
.
.
.
.
.

.
.
.
.