.
μας κάλεσε η Μαρία σπίτι της, καμιά 25αριά άτομα, μόνο γυναίκες. αρκετές απ' αυτές, συνάδελφοι από παλιά .
λειτουργούν πολύ καλά συνήθως οι γυναικοπαρέες κι ακούγονται πολλά και διάφορα πράγματα... κάθε λογιώ.
ξαφνιάστηκα κάπως με τον εαυτό μου. όταν μ' αγκάλιαζαν παλιές φίλες και συνεργάτες και ήθελαν να μάθουν πώς είμαι, έκανα προσπάθεια να μην κλάψω, μόνο γύρισα πίσω τα δάκρυα, προς τα μέσα και απάντησα "πολύ καλά είμαι".
ξαφνιάστηκα. από πολύν καιρό, έχω μάλλον ξεχάσει να αναρωτιέμαι αν είμαι καλά ή κακά.
δεν ωφελεί...
φροντίζω τα παιδιά, φροντίζω το σκυλί, βοηθάω όσο μπορώ όποιους μπορώ, κρατάω σημειώσεις συστηματικά στην Οδύσσεια, παρακολουθώ Ιστορία, διαβάζω αρκετά, μιλάω με τους φίλους μου ή τους βλέπω, μαγειρεύω, μάλλον θ' αρχίσω μάθημα σε ανθρώπους που το χρειάζονται, αυτά.
δεν το περίμενα όταν με ρωτήσουν τι κάνω, να θέλουν τα μέσα μου να κλάψουν.
ίσως όμως τα μέσα μας γνωρίζουν καλύτερα...
αυτό είναι τώρα, και δεν αλλάζει τίποτα.
.
.
αχάραγα θα έρθει να με πάρει η Μ., ν' ανέβουμε στο βουνό.
.
.

καληνύχτα, mikremoumozart

.
.
.