.
ας είναι ευλογημένος ο Ερρίκος, που με έμαθε να αγαπάω το πιάνο.
ας είναι ευλογημένος ο νονός μου, που με έμαθε να αγαπάω το βιολί.
ευλογημένο να είναι το Παρίσι, όπου πρωτοαγάπησα το accordeon.
ευλογημένοι οι νεανικοί έρωτες, που μου μαθαν ν' αγαπώ τα πνευστά.
ο Πέτρος κι ο λύκος μ' έμαθαν ν' αγαπώ τα μπάσα.
στην Ανατολή αγάπησα το κανονάκι.
κι ευλογημένο ας είναι το μαντολίνο.
.
όσο κι αν μ' αρέσει η μουσική, όσο κι αν ζω μαζί της, δεν τα κατάφερα να μάθω.
παιδί, μ' έστελνε ο πατέρας μου να μάθω πιάνο κι εγώ το νου μου είχα στις κοπάνες...
τα μόνα μουσικά όργανα που έμαθα να παίζω καλά είναι οι μαράκες και το ντέφι ! α ναι, τίποτα άλλο.

Σάββατο βράδυ αργά
μόλις γυρίσαμε από μιά μουσική πανδαισία, οι τρεις μας με την Τίλντα και την Κατερίνα.
.
Ρεμπούτσικα και η Πρωτοψάλτη μαζί, πλαισιωμένες από την εκπληκτική ορχήστρα !
σε ορισμένα κομμάτια, μου θύμισαν τις μπάντες του δρόμου, ένα μουσικό ασκέρι στο δρόμο, ένα μπουλούκι μουζικάντηδες del sol.
έξοχη η μουσική της Ρεμπούτσικα. μουσική σα βαλκάνιο γιουρούσι, τρυφερό, ζωντανό, δυνατό και χαρούμενο.
.
.
.
Πέντε χρόνια σε ερωτεύομαι
κι άλλα τόσα που σε αγαπώ
Σε έχω και σε ονειρεύομαι,
ξυπνώ τις νύχτες να σε δω
και δεν ξέρω αν ομόρφηνες
απ' τα χάδια μου και τα φιλιά
κι αν ποτέ σου θα με πρόδινες,
να βρεις μιαν άλλη αγκαλιά
.
να 'σουνα αέρας να πιαστώ
και σκάλα του ουρανού να αναληφθώ
να 'σουνα μεθύσι και χορός,
γεφύρι το κορμί σου, να χτιστώ

Πέντε χρόνια σε ερωτεύομαι
μια ζωή πατώ, παραπατώ
σε χωρίζω, σε παντρεύομαι,
την ίδια χάρη σου ζητώ
πάμε κάπου που δεν πήγαμε,
μακρινά ας είναι ή κοντινά
σαν μια άγνωστη κυνήγα με
σαν ξένη φίλα με ξανά

να 'σουνα αέρας να πιαστώ,
και σκάλα του ουρανού να αναληφθώ
να 'σουνα μεθύσι και χορός,
γεφύρι το κορμί σου, να χτιστώ
.
.

μια ζωή πατώ, παραπατώ
.
.
.
.
.
.