.
έξω είναι ένας ωραίος, μουντός καιρός,
πραγματικό κρύο, βλοσυρό.
.
ενδιαφέρον βρήκα το ΑΤΙΤΛΟ ΕΡΓΟ του Λόρκα, σε μετάφραση Δ. Καλοκύρη, εκδ. Ύψιλον.
πρωτότυπο πείραμα, προχωρημένη θεατρική ματιά, δεν ξέρω σε τι θα οδηγούσε αν προλάβαινε ο ποιητής να το αποτελειώσει...
.
.
θαρρώ, δουλεύει την άποψη:
.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :
.............................
Ο θεατής είναι ήσυχος γιατί ξέρει ότι το έργο δε θα τον θίξει. Τι ωραία που θα ήταν όμως αν τον φώναζαν στο σανίδι και τον έβαζαν να μιλήσει, κι ο ήλιος της σκηνής να του καιγε το χλωμό, παγιδευμένο του πρόσωπο !
.
(πρόχειρη σημείωση δική μου : ο θεατής στη σέντρα !)
.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ :
Δεν είμαστε στο θέατρο. Γιατί θα ρθούνε να γκρεμίσουν τις πόρτες. Και τότε θα λυτρωθούμε όλοι. Μέσα εδώ επικρατεί μιά φοβερή ατμόσφαιρα ψευτιάς, και τα πρόσωπα των έργων δεν λένε τίποτα περισσότερο απ' όσα θα μπορούσαν να ειπωθούν φανερά, μπροστά σε λεπταίσθητες δεσποινίδες. Την πραγματική τους αγωνία όμως δεν την λένε.
Γι αυτό δεν θέλω ηθοποιούς, αλλά άντρες από σάρκα και γυναίκες από σάρκα, κι όποιος δεν θέλει ν' ακούσει, να βουλώσει τ' αυτιά του.
.
.

αυτά τα λίγα...

.
.
.
.